Projektowane stawki płatności w ramach ekoschematu Dobrostan...
2024-04-17
Partner serwisu Produkcja roślinna
Kategorie
Zobacz również tu
-
![Projektowane stawki płatności w ramach ekoschematu Dobrostan zwierząt]()
-
![Indeks światowych cen żywności FAO wzrósł w marcu pierwszy raz od ośmiu miesięcy]()
-
![Wysokość miesięcznej składki na ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie w II kwartale 2024 r.]()
-
![Wsparcie na inwestycje leśne lub zadrzewieniowe – nabór startuje 1 czerwca]()
-
![Ceny mięsa na świecie były w marcu tylko nieznacznie niższe niż przed rokiem]()
-
![Benzyna zauważalnie drożeje na stacjach paliw]()
-
![Światowe ceny cukru spadały w marcu]()
Światowe ceny cukru spadały w marcu
2024-04-16
Poznaj produkty
-
-
-
-
Ładowarka elektryczna KMM ZLD905; 2017 r.
2017-07-07 -
Roztrząsacz obornika SIP ORION 35 ALP
2020-07-23 -
Silos typu MEX – łączenie poziome
2013-01-15 -
Mlekomat wielozbiornikowy XL2A
2012-12-31
2017-12-15
| Autor: redakcja1
Czynniki warunkujące plony uzyskiwane z trwałych użytków zielonych
Właściwości plonotwórcze łąk i pastwisk zależą od ich zasobności w składniki pokarmowe, uwilgotnienia i składu botanicznego runi.
Badania wykazały, że przesuszenie nowo założonej łąki na zasobnej glebie torfowej spowodowało wyginięcie roślin i degradację gleby. Optymalne uwilgotnienie gleby dla rozwoju roślin leży w granicach między wodną pojemnością polową, odpowiadającą 60%pojemności wodnej kapilarnej a tzw. wilgotnością początku hamowania wzrostu roślin. Granice optymalnej wilgotności dla każdego typu gleb są różne.
Problem dostępności wody w glebie łąkowej zwraca główną uwagę na ilość wody i siłę wiążąca ją w glebie. Istnieją dwie granice dostępności wody: -dolna- poniżej której gleba jest za sucha i górna-powyżej której gleba jest nadmiernie uwilgotniona i odtleniona. Przy wyznaczaniu górnej granicy uwilgotnienia gleby bierze się pod uwagę m.in. zawartość powietrza w glebie. Orientacyjna wartość ciśnienia ssącego gleby przy średnio 10% zawartości powietrza odpowiada ciśnieniu ssącemu równemu 50 cm słupa wody.
Dwie wartości graniczne dostępności wody pF=4,2 i pF=1,7 to wartości teoretyczne, odpowiadające minimalnej i maksymalnej zawartości wilgotności w glebie. Gleby łąkowe zajmują przeważnie niższe położenie terenowe, podlegające silniejszemu działaniu zarówno wody powierzchniowej jak i wody wgłębnej. Aby uniknąć przesuszenia rozpylonej wierzchniej warstwy gleby/runi/, zaleca się utrzymywanie poziomu wody gruntowej gleb łąkowych na głębokości 40-50 cm. W celu zwilżenia wierzchnich warstw gleby należy utrzymać stosunkowo wysoki co najmniej 45 cm od powierzchni stan wody gruntowej, a dodatkowo przy wilgotności 75-80% pojemności wodnej objętościowej nastąpi osłabienie tempa mineralizacji.
Badania wykazały, że maksymalna pojemność wodna objętościowa gleb torfowych waha się od 70-90%, a pojemność wodna wagowa od 300-900%. Zostały opracowane specjalne normy osuszania łąk na glebach torfowych i murszowo-torfowych, które określają osuszenie: - minimalne 30-50 cm/odpowiada polowej pojemności wodnej/, -średnie – 45-70 cm, -maksymalne – 60 – 90 cm/minimalne dopuszczalne uwilgotnienie/. Zawartość wody w glebie, jej ilość jest czynnikiem selekcjonującym występowanie pewnych gatunków traw i innej roślinności łąkowej.
Przy największej wilgotności gleby rosną dobrze: mietlica biaława, mozga trzcinowata, wiechlina błotna, wyczyniec łąkowy. Przy średniej wilgotności ok. 80% pojemności wodnej: życica wielokwiatowa, życica trwała, kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa i konietlica. Przy małej wilgotności ok.70% pojemności wodnej: kostrzewa czerwona, wiechlina łąkowa, kupkówka pospolita, rajgras wyniosły i stokłosa bezostna. Duży wpływ na plonowanie UZ, obok warunków glebowych i wilgotności mają: zagospodarowanie łąk, nawożenie i pielęgnacja. Na wysokość plonu UZ, oprócz wymieniowych powyżej wpływają znacznie warunki klimatyczne i atmosferyczne danego terenu panujące w danym okresie wegetacyjnym. Na ilość i jakość zebranego plonu masy zielonej niebagatelnie wpływa również technologia zbioru i konserwacji. Przestrzeganie w/w zaleceń pozwoli w korzystnych pogodowo latach zebrać dobry jakościowo plon w ilości 40 do 60 ton zielonej masy.
Problem dostępności wody w glebie łąkowej zwraca główną uwagę na ilość wody i siłę wiążąca ją w glebie. Istnieją dwie granice dostępności wody: -dolna- poniżej której gleba jest za sucha i górna-powyżej której gleba jest nadmiernie uwilgotniona i odtleniona. Przy wyznaczaniu górnej granicy uwilgotnienia gleby bierze się pod uwagę m.in. zawartość powietrza w glebie. Orientacyjna wartość ciśnienia ssącego gleby przy średnio 10% zawartości powietrza odpowiada ciśnieniu ssącemu równemu 50 cm słupa wody.
Dwie wartości graniczne dostępności wody pF=4,2 i pF=1,7 to wartości teoretyczne, odpowiadające minimalnej i maksymalnej zawartości wilgotności w glebie. Gleby łąkowe zajmują przeważnie niższe położenie terenowe, podlegające silniejszemu działaniu zarówno wody powierzchniowej jak i wody wgłębnej. Aby uniknąć przesuszenia rozpylonej wierzchniej warstwy gleby/runi/, zaleca się utrzymywanie poziomu wody gruntowej gleb łąkowych na głębokości 40-50 cm. W celu zwilżenia wierzchnich warstw gleby należy utrzymać stosunkowo wysoki co najmniej 45 cm od powierzchni stan wody gruntowej, a dodatkowo przy wilgotności 75-80% pojemności wodnej objętościowej nastąpi osłabienie tempa mineralizacji.
Badania wykazały, że maksymalna pojemność wodna objętościowa gleb torfowych waha się od 70-90%, a pojemność wodna wagowa od 300-900%. Zostały opracowane specjalne normy osuszania łąk na glebach torfowych i murszowo-torfowych, które określają osuszenie: - minimalne 30-50 cm/odpowiada polowej pojemności wodnej/, -średnie – 45-70 cm, -maksymalne – 60 – 90 cm/minimalne dopuszczalne uwilgotnienie/. Zawartość wody w glebie, jej ilość jest czynnikiem selekcjonującym występowanie pewnych gatunków traw i innej roślinności łąkowej.
Przy największej wilgotności gleby rosną dobrze: mietlica biaława, mozga trzcinowata, wiechlina błotna, wyczyniec łąkowy. Przy średniej wilgotności ok. 80% pojemności wodnej: życica wielokwiatowa, życica trwała, kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa i konietlica. Przy małej wilgotności ok.70% pojemności wodnej: kostrzewa czerwona, wiechlina łąkowa, kupkówka pospolita, rajgras wyniosły i stokłosa bezostna. Duży wpływ na plonowanie UZ, obok warunków glebowych i wilgotności mają: zagospodarowanie łąk, nawożenie i pielęgnacja. Na wysokość plonu UZ, oprócz wymieniowych powyżej wpływają znacznie warunki klimatyczne i atmosferyczne danego terenu panujące w danym okresie wegetacyjnym. Na ilość i jakość zebranego plonu masy zielonej niebagatelnie wpływa również technologia zbioru i konserwacji. Przestrzeganie w/w zaleceń pozwoli w korzystnych pogodowo latach zebrać dobry jakościowo plon w ilości 40 do 60 ton zielonej masy.
źródło: Gospodarz.pl/WODR/Stanisław Żary PZDR w powiecie kępińskim foto:
Łukasz Pergoł