| Autor: redakcja1

Kierunki w uprawie pszenicy

Pszenica jest gatunkiem o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa żywnościowego naszego kraju. Powierzchnia uprawy pszenicy ozimej w Polsce wynosi około 2 mln ha, co stanowi 1/4 ogólnej powierzchni zbóż. Z uwagi na ogromne znaczenie gospodarcze, najwyższy ze wszystkich zbóż potencjał plonowania oraz wszechstronność wykorzystania ziarna, pszenica jest uprawą o kolosalnym znaczeniu.

Kierunki w uprawie pszenicy

Kierunki w uprawie pszenicy

Wartość gospodarcza tego gatunku determinowana jest przez bardzo wiele cech, jednak najistotniejszymi są wielkość i jakość plonu. Jej wysokie plonowanie, dobra jakość handlowa, a także odporność na stresy biotyczne i abiotyczne to podstawowe kierunki hodowli wybierane przez większość firm nasiennych. Limitowanie powierzchni uprawy zbóż sprawia, iż producenci poszukują odmian dobrze plonujących o wysokiej tolerancji na różne czynniki, przede wszystkim zaś takich, które sprawdzają się na gorszych stanowiskach, bez uszczerbku dla jakości handlowej. Tylko ziarno o bardzo dobrych parametrach jest w stanie znaleźć nabywcę, który zapłaci za surowiec satysfakcjonującą rolnika cenę.

Jak wskazuje Anna Rogowska, główne kierunki hodowli pszenicy ozimej są niezmienne od wielu lat. Zmianom jednak ulegają brane pod uwagę priorytety. Obecnie hodowcy koncentrują się na podwyższaniu jakości plonu oraz zwiększaniu odporności na stresy i patogeny przy równoczesnym zachowaniu wysokiej plenności. Kierunki prac są bowiem definiowane potrzebami rynku oraz przemysłu przetwórczego. Niewątpliwym sukcesem w hodowli pszenicy ozimej było stworzenie mieszańców i prace nad ich udoskonalaniem. Wieloletnie badania odmianowe mieszańców wykazują, że w ostatnim czasie nastąpił ogromny postęp w tym kierunku hodowli. I choć wciąż jeszcze tego typu odmiany stanowią jedynie niewielki procent wybieranych przez rolników, to jest pewne, że w perspektywie kilku czy kilkunastu lat wyprą one odmiany populacyjne.

Mieszańce na ogół gwarantują wyższą plenność i większą odporność na choroby

Mieszańce charakteryzują się wyższą plennością i większą odpornością na choroby, a ich jakość nie odbiega od jakości odmian konwencjonalnych. Zmienność plonowania, w zależności od warunków, u obu typów odmian jest dość podobna, jednak hybrydy są zdecydowanie stabilniejsze. Liczne badania potwierdziły przewagę mieszańców uprawianych na słabszych stanowiskach. Ich plon na glebach lekkich jest o kilka, a nawet kilkanaście procent wyższy niż odmian populacyjnych. Mieszańce są bardziej tolerancyjne na trudne warunki siedliskowe. Generalnie są bardziej odporne na różnego typu stresy, nie tylko związane z niesprzyjającymi warunkami glebowymi, wynikającymi chociażby z mozaikowatości gleb czy korzystania z płodozmianu zbożowego, ale także tymi związanymi i z suszą i chłodami.

Czytaj dalej na następnej stronie...



Tagi:
źródło: