W przypadku pszenicy SRW pozycja krótka netto osiągnęła (na zamknięciu sesji z 28 marca) drugi wynik w historii (w październiku 2016 zaliczono rekord ok. 150 tys. kontraktów). Także w przypadku kukurydzy fundusze hedgingowe sprzedały więcej kontraktów niż się spodziewano, a ich pozycja długa na poziomie 80 tys. kontraktów na początku marca została odwrócona w ciągu miesiąca do pozycji krótkiej powyżej 150 tys. kontraktów.

W ocenie Andrzeja Bąka z e-WGT, zarówno pszenica jak i kukurydza są teraz podatne na zamykanie krótkich pozycji spekulacyjnych (odkupowanie kontraktów). Pretekstem do tego były piątkowe dane USDA pokazujące spadek areału amerykańskich zasiewów. Realizacja zysków trwała w Chicago dwie sesje, powodując odbicie notowań w górę.

Kapitał spekulacyjny mocno zredukował także swoje długie pozycje w soi i śrucie sojowej i tylko w oleju sojowego przeważały zakupy.

W przeciwieństwie do zbóż w przypadku soi jest jeszcze dużo miejsca na sprzedaż, ponieważ fundusze hedgingowe nadal zajmują pozycję długą netto w tym kontrakcie. Czynniki fundamentalne jednoznacznie podpowiadają grę na spadki cen kompleksu sojowego.

Pozycja (netto) inwestorów spekulacyjnych na zamknięciu z 28.03.2017 (zmiana tygodniowa pozycji):

Pozycja krótka netto:

• Chicago-pszenica (SRW): -136.150 (-15.147);
• Chicago-kukurydza: -155.412 (-73.821);
• Chicago-olej sojowy: -19.748 (+5.417);

Pozycja długa netto:

• Chicago-soja: +37.916 (-27.753);
• Chicago-śruta sojowa: +29.533 (-29.800).