thumbnail
Dodane: 13 marzec 2013 Aktualizowano 10 sierpień 2022

Nawóz WE NPK 7+6+8 do oprysków - RZEPAK 1000L i 20L







Składniki pokarmowe :

 

ilość w % objętościowych

ilość w % wagowych

 

Azot całkowity

(N)

 

9,1%

7%

Pięciotlenek fosforu

(P2O5)

rozpuszczalny w wodzie

7,8%

6%

Tlenek potasu

(K2O)

rozpuszczalny w wodzie

10,4%

8%

Tlenek magnezu

(MgO)

 

2,6%

2%

Siarka

(S)

 

2,6%

2%

Bor

(B)

 

0,65%

0,5%

Mangan

(Mn)

 

1,1%

0,8%

Molibden

(Mo)

 

0,026%

0,02%

Miedz

(Cu)

 

0,4%

0,3%

Cynk

(Zn)

 

0,07%

0,05%

Żelazo

(Fe)

 

0,8%

0,6%

 

 

 

 

 

d=1,30

cynk, mangan, miedź,  żelazo – chelatowane
 

Rzepak tworzy jesienią system korzeniowy i 6 do 7 liści z części naziemnej.  Pierwiastkiem który jest niezbędny do prawidłowego wzrostu jest bor. Niedobór boru powoduje niedostateczny rozwój korzenia, który podczas wiosennych suszy nie jest wstanie pobierać odpowiedniej ilości wody z gruntu, co powoduje zmniejszenie części naziemnej.  Obok boru równie ważnymi pierwiastkami są mangan, molibden i miedź. Prawidłowe dostarczenie  tych pierwiastków  umożliwia prawidłowy  metabolizm węglowodanów co ma bezpośredni wpływ na odporność rośliny na działanie mrozu.
 

Zastosowanie  preparatów  DN- Mn , DN-Mo ma pozytywny wpływ na zdolność  do magazynowania składników pokarmowych przez korzeń, co poprawia kondycję rośliny w momencie rozpoczęcia wegetacji. Stosowanie  „RZEPAK”  powoduje zagęszczenie się soków pokarmowych w korzeniu rośliny, przez co znacznie zwiększa się jej odporność na mrozy.
 

Rzepak  jest bardzo wymagającą rośliną i wymaga gleb o odczynie między 6,2 a 7,0. Polskie gleby są ubogie w bor, cynk, mangan oraz miedź dlatego też należy wykonywać oprysk profilaktycznie zanim pojawią się objawy niedoborów któregoś ze składników.
 

Bor

Polskie gleby  charakteryzują się  bardzo niską zawartością boru, który odgrywa kluczową rolę w procesach przemiany węglowodanów, dlatego też należy dokonywać nawożenia dolistnego  już jesienią. Niedobór boru objawia się pustymi przestrzeniami , korzenie są krótsze przez co wiosną  roślina nie pobiera odpowiedniej ilości wody, stare liście zawijają się do góry i przebarwiają się fioletowo-czerwono.  Najgroźniejszym skutkiem niedoboru boru jest: mała ilość łuszczyn z niską ilością ziaren w łuszczynie.
 

Magnez

Prawidłowe zaopatrzenie roślin w magnez bezpośrednio przekłada się na ilość plonów oraz zawartość oleju w rzepaku.  Niedobór magnezu objawia się, w zależności od odmiany, żółknięciem, czerwonymi przebarwieniami liści przy czym wiązki przewodzące pozostają zielone.
 

Siarka

Siarka jest pierwiastkiem, którego powszechnie brakuje w polskich glebach. Jest niezwykle ważnym składnikiem między innymi enzymów, białek oraz kwasów tłuszczowych. Niedobór siarki objawia się poprzez blednięcie liści, które w następnych etapach żółkną lub czerwienieją.  Liście przyjmują kształt łyżeczkowany, a łuszczyny się deformują.
 

Molibden

Molibden jest ważnym składnikiem  biorącym udział w procesach enzymatycznych, który przekształca azotany w amoniak. Jeśli z powodu niedoboru molibdenu w roślinach pozostaje zbyt dużo azotanów, zmniejsza się jej zimotrwałość.  Niedobór molibdenu powoduje znaczne straty plonu a jego objawy to: jaśniejsze przebarwienia nerwów  oraz nieprawidłowy rozwój liścia.