Pryszczyca, czyli groźna choroba wirusowa

Pryszczyca jest bardzo zaraźliwą chorobą, ale głównie w odniesieniu do zwierząt kopytnych, czyli ssaków roślinożernych posiadających kopyta.

Pryszczyca, czyli groźna choroba wirusowa
Chorobę tą wywołuje wirus z rodziny Picornaviridae, który powoduje występowanie wysokiej gorączki w pH 7-9. Najczęściej przybiera postać ostrą i przebiega w formie posocznicy. Charakteryzuje się pojawieniem pęcherzy w jamie ustnej, w skórze wymion, a także w okolicy racic. Po ich pęknięciu pojawiają się owrzodzenia gojące się bez powstawania blizn. W tym przypadku śmiertelność zwierząt nie jest zbyt duża, ale z powodu szybkiego rozprzestrzenia się tej choroby jest ona szczególnie ostro zwalczana i zalicza się ją do najniebezpieczniejszych.
 
Wirus ten ginie w środowisku posiadającym odczynnik pH mniejszym lub większym niż pH 7-9. Również 1% roztwór ługu sodowego niszczy go już po minucie. Niemniej jednak, jest on niezwykle odporny na czynniki fizyczne, gdyż w temperaturze 370 st. C wirus ginie po 12-24 godzinach, przy 600-650 st. C jest to 30 minut, a w 800-1000 st. C ginie niemal natychmiast. Z kolei w temperaturze minus 200 st. C, w postaci liofilizownej może przetrwać nawet przez kilka lat. Zarówno w glebie jak i w sierści zwierząt wirus zachowuje swoją zjadliwość przez 1 miesiąc, w przypadku paszy jest to 4-5 miesięcy, a w gnojowicy lub w kale – 45 dni. Niestety peklowanie, solenie czy wędzenie nie niszczy wirusa, a jego zjadliwość w szpiku kostnym może trwać nawet 45 dni.
 
Do zarażenia wirusem może dojść poprzez bezpośredni kontakt z produktami pochodzącymi od zakażonych lub chorych zwierząt lub mających z nimi styczność. Również wiatr i deszcz mogą przyczynić się do rozprzestrzeniania się tego groźnego wirusa. Zwierzęta, które wyzdrowiały mogą być nosicielami pryszczycy jeszcze przez okres 3 lat w przypadku bydła domowego oraz do 5 lat u bawołów afrykańskich.
 
Okres inkubacji wirusa trwa 2-8 dni, przy czym pierwsze przeciwciała pojawiają się już po 4 dniach od zakażenia i utrzymują się w organizmie nawet przez 30 dni. Odporność zwierząt na chorobę utrzymuje się przez około rok.
 
W przypadku wykrycia ogniska zachorowań nie stosuje się leczenia zwierząt, ale ubija się całe stado ze względu na obawy przed rozprzestrzenieniem się choroby. Wszystkie produkty pochodzenia zwierzęcego lub mogącego mieć styczność z chorymi zwierzętami są niszczone. Natomiast używane budynki są dezynfekowane pod odpowiednim nadzorem. Zwierzęta można do nich wprowadzać dopiero po 21 dniach od przeprowadzenia dezynfekcji i to pod odpowiednim nadzorem. Do innych środków zaradczych zalicza się również wprowadzenie kwarantanny. W niektórych przypadkach dopuszcza się przeprowadzanie szczepień, szczególnie gdy sąsiadujące z zagrożonym terenem państwo może mieć podstawy do obaw. Jednakże handel zaszczepionymi zwierzętami jest całkowicie zabroniony.


Tagi:
źródło: