MRiRW na temat przepisów ustawy o ochronie prawnej odmian roślin

W odpowiedzi na wniosek samorządu rolniczego w sprawie zgodności przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U z 2016 r. poz. 843 oraz z 2017 r. poz. 1238), dotyczących wzywania rolników do ponoszenia opłat hodowlanych w związku z wysiewem przez nich nasion roślin wyhodowanych we własnym gospodarstwie z art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, resort rolnictwa przekazał, że zgodnie z art. 188 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej o zgodności ustaw i przepisów prawa z Konstytucją RP orzeka Trybunał Konstytucyjny. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie posiada w tym zakresie uprawnień i nie może dokonywać wiążących wykładni przepisów prawnych.

MRiRW na temat przepisów ustawy o ochronie prawnej odmian roślin
Ponadto, w ustawie uwzględniono również postulowaną przez KRIR możliwość jednorazowego pobierania opłat od rozmnożeń własnych przy zakupie kwalifikowanego materiału siewnego.
 
Przekazano, że KRIR uczestniczyła w pracach nad tym projektem biorąc udział w konsultacjach publicznych, a także na etapie prac parlamentarnych. Ostateczny kształt ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie prawnej odmian roślin, uwzględnia wnioski KRIR zgłaszane w trakcie procesu legislacyjnego.
 
Jednocześnie podkreślono, że ustawa o ochronie prawnej odmian roślin reguluje funkcjonowanie systemu ochrony prawnej odmian roślin oraz odstępstwa rolnego na poziomie krajowym. Na terytorium Unii Europejskiej funkcjonuje natomiast, niezależny od systemów krajowych, system ochrony prawnej odmian roślin. Hodowcy mają tym samym możliwość wyboru systemu ochrony prawnej swojej odmiany, przez zgłoszenie wniosku w jednym lub w kilku państwach członkowskich UE (poziom ochrony krajowej) lub też we Wspólnotowym Urzędzie Odmian Roślin (poziom ochrony wspólnotowej).
 
W przypadku ochrony wspólnotowej zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Rady 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin (Dz. U. L 227/1 z 1.9.1994), którego przepisy stosuje się wprost w państwach członkowskich UE, co oznacza. że wyłączne prawo do odmiany przyznane przez Wspólnotowy Urząd Odmian Roślin (ang. Community Plant Variety Office — CPVO) obejmuje terytorium wszystkich państw członkowskich UE, a więc także Polskę. Wspólnotowe wyłączne prawo do odmiany administrowane jest przez Wspólnotowy Urząd Odmian Roślin, z siedzibą w Angers we Francji. Ministerstwo zauważyło, że hodowcy prowadzący obrót materiałem siewnym swoich odmian w wielu państwach członkowskich UE (szczególnie duże koncerny międzynarodowe) chętniej wybierają ochronę w systemie wspólnotowym.
 
Zmiany wprowadzone w ustawie o ochronie prawnej odmian roślin nie mają wpływu na prawo wspólnotowe. Przekazano, że w związku z tym, niezależnie od zmian wprowadzonych w ustawie o ochronie prawnej odmian roślin, izby rolnicze i hodowcy powinni wspólnie poszukiwać rozwiązań określających wzajemne relacje wynikające z praw własności intelektualnej do odmian roślin.


Tagi:
źródło: