Ochrona rzepaku ozimego jesienią to podstawa dla uzyskania wysokich plonów

Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Dodaj do schowka

Rzepak ozimy jest jedną z najbardziej opłacalnych roślin uprawnych w Polsce, stanowi też bardzo dobry przedplon dla zbóż. Pozostające resztki pożniwne podwyższają znacząco poziom próchnicy w glebie. Rzepak podnosi również zasobność gleby w składniki pokarmowe, poprawia jej fizyczne właściwości dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu, poprawia stan sanitarny gleby oraz chroni glebę przed erozją. Wymaga on jednocześnie od producentów wiedzy i staranności w uprawie, które w opracowaniu dr inż. Daniela Zawady zaprezentowała Podlaska Izba Rolnicza.

Czerń krzyżowych (Alternaria spp.) – pierwsze objawy porażenia możemy dostrzec już jesienią – na siewkach pojawiają się ciemnobrunatne plamy w części podliścieniowej. Na porażonych liściach widoczne są charakterystyczne jasnobrunatne do brunatnoczarnych plamy z widocznymi pierścieniami. Z liści choroba rozprzestrzenia się na pęd główny i pędy boczne. Największe straty powoduje jednak porażenie łuszczyn: silnie porażone młode łuszczyny zamierają, w starszych nasiona są słabiej wykształcone i drobniejsze, a łuszczyny mogą pękać, powodując osypywanie się nasion. Choroba może powodować straty w plonie nasion rzepaku na poziomie 15-20%.

Na rynku dostępnych jest wiele substancji czynnych do zwalczania tych chorób, lecz zdaniem dr inż. Daniela Zawady na szczególną uwagę zasługuje tiofanat metylowy z grupy benzymidazoli, zawarty w fungicydzie Topsin M 500SC.

Substancja ta szybko wnika do wnętrza rośliny zapobiegając wymywaniu przez deszcz. Poprzez działanie systemiczne chroni wszystkie części rośliny działając zapobiegawczego, interwencyjnie i wyniszczająco przeciwko najważniejszym patogenom. Ważną zaletą zwłaszcza w okresie jesiennym jest również działanie niezależne od temperatury. Tiofanat metylowy polecany jest zarówno do stosowania solo i jako komponent do mieszanin zbiornikowych z substancjami czynnymi z różnych grup chemicznych np. tebukonazolem z grupy triazoli zawartym m.in. w fungicydzie Toledo 250 EW. Środek ten wykazuje dodatkowo korzystny wpływ na rozwój roślin rzepaku ozimego. Celem stosowania regulatorów w rzepaku ozimym w terminie jesiennym jest przede wszystkim zwiększenie odporności na wymarzanie poprzez ograniczenie wzrostu pędu i wyniesienia pąka wierzchołkowego, co ma istotne znaczenie w warunkach klimatycznych Polski. Badania naukowe dowodzą również wpływ preparatów triazolowych na zwiększenie liczby łuszczyn na roślinie i nasion w łuszczynie.

Zdaniem dr Zawady stosowanie jesienią mieszaniny tiofanatu metylowego i tebukonazolu gwarantuje ochronę przed chorobami grzybowymi, wpływając jednocześnie na poprawienie pokroju roślin.

Należy przy tym pamiętać, że na przezimowanie roślin rzepaku ozimego wpływają wszystkie zabiegi agrotechniczne wykonywane przed spoczynkiem zimowym.

dr inż. Daniel Zawada

Poprzednia strona 1 2

---

---

Tagi:

ochrona rzepaku + ochrona roślin + Podlaska Izba Rolnicza + choroby grzybowe + czerń krzyżowych + rzepak + rzepak ozimy +

Monitoruj tagi

źródło: Gospodarz.pl/Podlaska Izba Rolnicza, autor: dr inż. Daniel Zawada, foto: sxc.hu