Zobacz również tu

Poznaj produkty

| Autor: mikolaj

I wiesz, co jesz - porzeczki

Nad rzeczką, opodal krzaczka... rosły porzeczki, ich cała masa. Mimo, że są drobne, trudne w zbiorze i je się je z wykrzywioną miną to warto to robić, bo zawierają wiele cennych wartości odżywczych. Zapraszamy do zapoznania się z kolejną częścią naszych kulinarnych opowieści, tym razem przybliżymy Wam porzeczki. Materiał dostaliśmy od jednego z naszych Czytelników - dziękujemy!

I wiesz, co jesz - porzeczki

Porady dla sadowników
 
Porzeczki rozmnażają się dość łatwo wegetatywnie, za pomocą odkładów. Porzeczki lubią gleby wilgotne, rosną dziko zwłaszcza w pobliżu rzek. Im żyźniejsze gleby pod uprawę porzeczek tym lepsze. W przypadku gleb jałowych, piaszczystych w celu osiągnięcia jak najlepszych plonów należy glebę nawozić, tak aby cały rok był czarny ugór. Pola pod uprawę porzeczek powinny być dobrze odchwaszczone. Po posadzeniu krzewów pomiędzy rzędami roślin należy, w celu ograniczenia ilości rosnących chwastów,  wysiać murawę i kosić ją kilka razy w roku. Krzewy wysadza się na jesień, w celu zakorzenienia roślin jeszcze przed zimą. Sadzenie porzeczek wiosną nie jest wskazane ze względu na wczesną wegetację roślin. Najlepiej sadzić rośliny jedno- lub dwuletnie, które mają dobrze rozwinięty system korzeniowy. Krzewy sadzi się ręcznie lub za pomocą sadzarki na głębokość większą niż w szkółce o ok. 5 cm. Odległość pomiędzy krzewami jest zależna od rodzaju gleby, odmiany porzeczek oraz rozstawu maszyn używanych do zbioru owoców.
 
Porzeczki są dość odporne na skrajne warunki klimatyczne, jednak zwłaszcza niektóre odmiany czarnej porzeczki są wrażliwe na przymrozki dlatego nie należy wysadzać ich w kotlinach.

Nawożenie obornikiem lub kompostem stosować należy wczesną wiosną lub jesienią najlepiej co drugi rok. Nawożenie mineralne należy stosować każdego roku w ilości 2 – 4 kg azotowych i potasowych oraz 2 - 3 kg superfosfatu na 100 m2. Nawozy potasowe i fosforowe przekopać należy głęboko, natomiast azotowe rozprowadzić na powierzchni i przykryć cienką warstwą ziemi.

Porzeczki w pierwszym roku przycina się krótko, w taki sposób aby na każdym pędzie pozostawić 2 lub 3 pąki tj. 5 – 10 cm. Z nich już w następnym roku wybiją młode pędy. Należy je skrócić do połowy, aby roślina bardziej się zakrzewiła. W kolejnym roku należy przyciąć najsłabsze pędy, tak aby pozostało po mniej więcej tyle samo pędów jedno - , dwu -, trzy- i czteroletnich. Starsze pędy są mało produktywne dlatego lepiej je wyciąć i zrobić miejsce nowym pędom.

Pędy jednoroczne czarnej porzeczki należy skracać do ok. 50 cm. Porzeczki białe i czerwone nie są poddawane takim cięciom. Ich pędy owocują do 7 lat i dopiero wtedy należy je usuwać pozostawiając jednocześnie co roku po 2 pędy jednoroczne. Stare krzewy (siedmioletnie czerwone i białe lub czteroletnie czarne) należy ciąć w taki sposób, aby nie usuwać od razu wszystkich starych pędów tylko usunąć je w ciągu dwóch lat.

Porzeczki kwitną w kwietniu, a owocują w lipcu. W trakcie kwitnienia nie można stosować środków owadobójczych, ponadto należy stosować okresy prewencji dla pszczół przy każdorazowym stosowaniu środków ochrony roślin. Porzeczki najczęściej atakowane są przez grzyby, powodujące np. opadzinę liści porzeczek. Liście chorych krzewów w sierpniu, już po zbiorach opadają, a rok później krzewy nie dadzą dobrych plonów, a krzew nie przyrośnie. Jest to spowodowane tym, iż w liściach zdrowych roślin jest dużo cukrów, które nagromadzone w pędach i korzeniach gwarantują dobre plony w kolejnym roku. Opryski cieczą bordoską skutecznie przeciwdziałają ww. chorobie.



Czytaj dalej na następnej stronie...
Tagi:
czerwona porzeczka + czarna porzeczka + owoce + porzeczki + porzeczka +
Monitoruj tagi
źródło: