Wyszukaj termin związany z rolnictwem


Borowik złotawy

Dodano: 2011-02-10

Borowik złotawy, borowik złotopory (Boletus chrysenteron Bull.), gęsi pępek, siniak – gatunek jadalnych grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae). Dawniej zaliczany do rodzaju Xerocomus jako podgrzybek złotawy lub podgrzybek złotopory.

Charakterystyka

Kapelusz
O średnicy 3-12 cm, początkowo wypukły lub półkulisty, później powoli się rozpłaszcza i niekiedy lekko zapada w środku. brązowy, żółtobrązowy, często z oliwkowym odcieniem, ochrowoszary i niekiedy lekko czerwonawy. Skórka sucha, matowa, delikatnie omszona. Podczas suszy pęka na poletka i ukazuje czerwonawą górną część miąższu.

Rurki
Początkowo bladożółte, później zielonożółtawe lub oliwkowozielonawe. Sinieją pod naciskiem. Pory takiej samej barwy jak rurki, szerokie i kanciaste, niekiedy brunatno poplamione, siniejące pod naciskiem.

Trzon
Wysokość 3-10 cm, grubość 0,5-2 cm, przeważnie walcowaty, zwężający się ku podstawie, często nieco zgięty. Przeważnie zabarwiony na czerwono lub brązowo, często z podłużnymi włókienkami. Bruzdkowanie górnej części przechodzi na rurki

Miąższ
Delikatny, miękki, biały lub jaskrawożółty. Pod kapeluszem zabarwiony na czerwonawo. Siniejący przy złamaniu. Ma przyjemny zapach i nieco kwaskowaty smak.

Wysyp zarodników
Brązowawooliwkowy. Zarodniki wąskoelipsoidalne, gładkie, o rozmiarach 12-14 x 4-5 μm. Są ważną cechą rozpoznawczą przy rozróżnianiu go od podobnego borowika obciętozarodnikowego (Boletus porosporus).

Biotop
Występuje w lasach iglastych i liściastych od czerwca do listopada. W Polsce jest gatunkiem bardzo pospolitym.

Znaczenie

Grzyb jadalny, średniej wartości. Ceniony przez niektórych zbieraczy, jednak o niewielkiej wartości, ze względu na silne robaczywienie, małą przydatność do przerobu i małą odporność na dłuższy transport.

Gatunki podobne

Można go pomylić z również jadalnym borowikiem zajęczym (Boletus subtomentosus).

Synonimy

  • Boletus communis Bull., Herb. Fr. 9: tab. 393 (1789)[1];

  • Boletus pascuus sensu auct. brit.; Checklist of Basidiomycota of Great Britain and Ireland (2005)[1];

  • Ceriomyces communis (Bull.) Murrill, Mycologia 1(4): 155 (1909)[1];

  • Versipellis chrysenteron (Bull.) Quél., Enchir. fung.: 157 (Paryż, 1886)[1];

  • Xerocomellus chrysenteron (Bull.) Sutara, Czech Mycol. 60(1): 49 (2008)[1];

  • Xerocomus chrysenteron (Bull.) Quél., Fl. mycol. France: 418 (Paryż, 1888)[1];

  • Xerocomus communis (Bull.) Bon, Docums Mycol. 14 (no. 56): 16 (1985)[1].

Bibliografia

  • Marek Snowarski, Atlas Grzybów.


Źródło Wikipedia


Tagi powiązane z tym hasłem:
grzyby, grzyby jadalne, encyklopedia rolnicza