Przejdź do litery
Zobacz aktualności
Zobacz produkty
Wyszukaj termin związany z rolnictwem
Borowik złotawy
Dodano: 2011-02-10
Borowik złotawy, borowik złotopory (Boletus chrysenteron Bull.), gęsi pępek, siniak – gatunek jadalnych grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae). Dawniej zaliczany do rodzaju Xerocomus jako podgrzybek złotawy lub podgrzybek złotopory.
Charakterystyka
- Kapelusz
- O średnicy 3-12 cm, początkowo wypukły lub półkulisty, później powoli się rozpłaszcza i niekiedy lekko zapada w środku. brązowy, żółtobrązowy, często z oliwkowym odcieniem, ochrowoszary i niekiedy lekko czerwonawy. Skórka sucha, matowa, delikatnie omszona. Podczas suszy pęka na poletka i ukazuje czerwonawą górną część miąższu.
- Rurki
- Początkowo bladożółte, później zielonożółtawe lub oliwkowozielonawe. Sinieją pod naciskiem. Pory takiej samej barwy jak rurki, szerokie i kanciaste, niekiedy brunatno poplamione, siniejące pod naciskiem.
- Trzon
- Wysokość 3-10 cm, grubość 0,5-2 cm, przeważnie walcowaty, zwężający się ku podstawie, często nieco zgięty. Przeważnie zabarwiony na czerwono lub brązowo, często z podłużnymi włókienkami. Bruzdkowanie górnej części przechodzi na rurki
- Miąższ
- Delikatny, miękki, biały lub jaskrawożółty. Pod kapeluszem zabarwiony na czerwonawo. Siniejący przy złamaniu. Ma przyjemny zapach i nieco kwaskowaty smak.
- Wysyp zarodników
- Brązowawooliwkowy. Zarodniki wąskoelipsoidalne, gładkie, o rozmiarach 12-14 x 4-5 μm. Są ważną cechą rozpoznawczą przy rozróżnianiu go od podobnego borowika obciętozarodnikowego (Boletus porosporus).
- Biotop
- Występuje w lasach iglastych i liściastych od czerwca do listopada. W Polsce jest gatunkiem bardzo pospolitym.
Znaczenie
Grzyb jadalny, średniej wartości. Ceniony przez niektórych zbieraczy, jednak o niewielkiej wartości, ze względu na silne robaczywienie, małą przydatność do przerobu i małą odporność na dłuższy transport.
Gatunki podobne
Można go pomylić z również jadalnym borowikiem zajęczym (Boletus subtomentosus).
Synonimy
-
Boletus pascuus sensu auct. brit.; Checklist of Basidiomycota of Great Britain and Ireland (2005)[1];
-
Ceriomyces communis (Bull.) Murrill, Mycologia 1(4): 155 (1909)[1];
-
Versipellis chrysenteron (Bull.) Quél., Enchir. fung.: 157 (Paryż, 1886)[1];
-
Xerocomellus chrysenteron (Bull.) Sutara, Czech Mycol. 60(1): 49 (2008)[1];
-
Xerocomus chrysenteron (Bull.) Quél., Fl. mycol. France: 418 (Paryż, 1888)[1];
-
Xerocomus communis (Bull.) Bon, Docums Mycol. 14 (no. 56): 16 (1985)[1].
Bibliografia
-
Marek Snowarski, Atlas Grzybów.
Źródło Wikipedia
Tagi powiązane z tym hasłem:
grzyby, grzyby jadalne, encyklopedia rolnicza