Wyszukaj termin związany z rolnictwem

---

Sztuczne unasiennianie

Dodano: 2011-02-17

---

Sztuczne unasiennianie (sztuczna inseminacja) – metoda kontrolowanej prokreacji polegająca na bezpośrednim wstrzyknięciu pobranej wcześniej od samca spermy do szyjki macicy samicy, bez odbywania bezpośredniego stosunku płciowego.

W przypadku zwierząt jest to powszechnie stosowana metoda rozrodu, która ma zastosowanie u bydła, koni, owiec, kóz, świń, drobiu oraz pszczół. Uznana jest za metodę hodowlaną, przyczyniła się ona do udoskonalenia populacji zwierząt gospodarskich, w szczególności bydła.

Metoda ta bywa też w szczególnych przypadkach stosowana u ludzi, jako forma leczenia niepłodności wynikającej z nieprawidłowej budowy układu rodnego kobiety[1] oraz jako forma prokreacji dla kobiet nie chcących lub nie mogących odbyć stosunku płciowego z mężczyzną[2].

Proces sztucznego unasienniania zwierząt hodowlanych składa się z następujących etapów:

1. pobieranie nasienia

2. badanie nasienia

3. rozrzedzanie i konfekcjonowanie nasienia

4. przechowywanie nasienia

5. rozprowadzanie nasienia do punktów inseminacyjnych

6. unasiennianie samic

Niewątpliwie do zalet sztucznego unasienniania zaliczyć należy:

• możliwość unasiennienia nasieniem pobranym od samca znacznie większej liczby samic

• większą liczbę uzyskiwanego potomstwa

• dokładniejszą ocenę wartości hodowlanej ojców

• możliwość wykorzystania nasienia samca nawet po jego śmierci

• unikanie chorób związanych z naturalnym kryciem

• możliwość transportu nasienia na duże odległości

• niższe koszty zakupu nasienia niż samego samca

• możliwość unasiennienia samicy nasieniem samca, który odmawia skoku na daną samicę (np. w przypadku bastardyzacji)

Przypisy

1. ↑ Inseminacje domaciczne nasieniem partnera (pol.). Centrum Medyczne „Macierzyństwo”. [dostęp 2010-10-27].

2. ↑ Tomasz Kraska: Metody sztucznego zapłodnienia (pol.). biomedical.pl, 2005-08-08. [dostęp 2010-10-27].

Źródło Wikipedia

---

Tagi powiązane z tym hasłem:
encyklopedia rolnicza, zwierzęta