Wyszukaj termin związany z rolnictwem


Agrometerologia

Dodano: 2011-02-22

Agrometeorologia, meteorologia rolnicza (gr. agrós - rola, metéōros - unoszący się w powietrzu, lógos - słowo, nauka, opinia, dowód) - nauka zajmująca się badaniem powiązań pomiędzy produkcją rolniczą, a środowiskiem klimatycznym.


Przedmiotem badań tej dziedziny jest gleba (znajdują się w niej korzenie roślin), przygruntowa warstwa powietrza (siedlisko roślin i zwierząt), atmosfera, a także m.in. takie zagadnienia jak: transport diaspor i migracje owadów, którymi zajmuje się aerobiologia. W agrometeorologii wykorzystywane są metody badawcze jak m.in.: obserwacja, eksperyment, analiza statystyczna i analiza fizyczno-matematyczna.


W jej zakresie znajduje się integracja pojęć i metodologii z takich dziedzin jak: bioklimatologia, hydrologia, gleboznawstwo, uprawa i ochrona roślin, zootechnika, ekologia oraz fizjologia roślin i zwierząt. Składa się na nią kilka działów, do których zaliczana jest m.in. agroklimatologia.


Agrometeorologia przyczynia się do dostarczania dowodów na poparcie decyzji gospodarczych dotyczących m.in.:

  • oceny ryzyka upraw poszczególnych gatunków i odmian;

  • przewidywania plonów;

  • oceny siedlisk pod kątem ilościowym;

  • przewidywania dotyczące stopnia rozwoju roślin i agrofagów;

  • propozycji dotyczących rozpoczęcia prac polowych, takich jak np. ochrona roślin czy nawadnianie;

  • informowania o mogących wystąpić niekorzystnych zjawiskach meteorologicznych.

Do niedawna była ona uznawana za część meteorologii.

Historia

W XVIII wieku R. A. F. de Reaumur przedstawił po raz pierwszy związek ilościowy pomiędzy roślinnością a klimatem. W XX wieku dziedzina ta zaczęła się rozwijać w takich państwach jak:

  • Kanada - G. W. Robertson, W. Baier;

  • Stany Zjednoczone - C.W. Thornthwaite, R.H. Shaw, P. E. Waggoner;

  • Wielka Brytania - R.H.Hooker, H. L. Penman, J. L. Monteith;

  • Francja - L. Turc;

  • Niemcy - R. Geiger, H. Lieth;

  • Holandia - D. A. De Vries, C. T. De Witt;

  • Włochy - G. Azzi;

  • Rosja - P. Brounow, M, Budyko, O. Sirotienko;

  • Estonia - H. Tooming;

  • Izrael - G. Stanhill;

  • Japonia - Z. Uchijima.

Koordynatorem badań dotyczących agrometeorologii jest Komisja Meteorologii Rolniczej Światowej Organizacji Meteorologicznej.


W Polsce dziedzina ta rozwinęła się w XIX wieku. Pierwszą placówkę dotyczącą tego zakresu nauki założył w niepodległej Polsce Romuald Gumiński (1896-1952). Wpływ na rozwój agrometeorologii mieli także: D. Szymkiewicz, S. Bac, M. Cena i M. Molga.

Badania z zakresu agrometeorologii w Polsce prowadzą:

  • wyższe uczelnie rolnicze;

  • Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach (IUNG);

  • Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Warszawie (IMiGW).

Bibliografia

  • Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2001, t. 1, s. 214, ISBN 8301133570 t. 1-30, ISBN 8301134437 t. 5


Źródło Wikipedia


Tagi powiązane z tym hasłem:
encyklopedia rolnicza, agrometeorologia