Wyszukaj termin związany z rolnictwem

---

Pieczarka dwuzarodnikowa

Dodano: 2011-02-10

---

Pieczarka dwuzarodnikowa, pieczarka ogrodowa (Agaricus bisporus (J.E. Lange) Imbach) - gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).

Charakterystyka

Kapelusz 

Średnicy 4-10 cm, barwy białej, szarobiałej do brązowawej. Skórka od promieniowo-włókienkowej do przylegająco łuskowatej.

Blaszki 

Nie dochodzą do trzonu.

Trzon 

Biały, z pierścieniem często grubawym, od prosto odstającego do wzniesionego.

Miąższ 

Słabo czerwieniejący, o słabym, przyjemnym zapachu.

Wysyp zarodników 

Brązowy. Zarodniki o średnicy 6-8 x 5-6 µm. Podstawki zawsze dwuzarodnikowe.

Biotop, występowanie

Rośnie od maja do września, na polach, w parkach, w miejscach nawożonych obornikiem, na stosach kompostowych, rzadko w lasach. Uprawiana jest na podłożu składającym się głównie ze słomy i końskiego nawozu; na otwartej przestrzeni nieczęsta.

W śladowych ilościach w pieczarce dwuzarodnikowej występuje MMH (monometylohydrazyna): lotna pochodna hydrazyny o wzorze sumarycznym CH3N2H3, substancja która jest wykorzystywana jako paliwo hipergolowe w silnikach rakietowych.

Znaczenie

Grzyb jadalny, powszechnie uprawiany; można go spożywać na surowo.

Gatunki podobne

Pieczarkę dwuzarodnikową można pomylić z trującą pieczarką żółtawą (Agricus xatthodermus). Porównaj również z jadalnymi: pieczarką szlachetną (Agaricus campestris) oraz pieczarką polową (Agaricus arvensis).

Synonimy

• Agaricus brunnescens Peck, Bull. Torrey bot. Club 27: 16 (1900)

• Agaricus hortensis (Cooke) Pilát, Sb. nár. Mus. Praze 7B(1): 37 (1951)

• Agaricus hortensis (Cooke) S. Imai, J. Fac. agric., Hokkaido Univ. 43: 258 (1938)

• Psalliota bispora (J.E. Lange) F.H. Møller & Jul. Schäff., Annales Mycologici 36(1): 69 (1938)

• Psalliota hortensis (Cooke) J.E. Lange, Dansk bot. Ark. 4(12): 8 (1926)

Uprawa

Uprawa prowadzona jest głównie w wysokotowarowych zakładach produkcyjnych. Grzyby uprawia się na podłożu organicznym, którym jest w Europie głównie nawóz koński, w Ameryce Północnej – słoma kukurydziana, w Azji – słoma ryżowa. Przed procesem kompostowania do nawozu dodaje się do 20% dodatków (wióry drzewne, ew. nawozy mineralne). W trakcie kompostowania w wyniku fermentacji przeprowadzanej przez bakterie następuje rozkład węglowodanów, podczas gdy białka i lignina pozostają.

W temperaturze ok. 60 °C w jakiej przeprowadza się kompostowanie giną owady znajdujące się w nawozie w różnych stadiach rozwoju. Po przygotowaniu podłoża miesza się je z wilgotnymi ziarnami zbóż obrośniętymi grzybnią pochodzącą z czystych kultur i umieszcza w warunkach inkubacyjnych tj. w temperaturze 24 °C i wilgotności powietrza 60%, co sprzyja rozrastaniu się strzępek. W celu przyśpieszenia rozwoju osobników podłoże przysypuje się ciężką ziemią, obniża temperaturę poniżej 22 °C, zwiększa wilgotność powietrza do ok. 95% i dba się o odpowiednie przewietrzanie pomieszczeń. Zbiór owocników trwa przez kilka tygodni i uzyskuje się do 14 kg pieczarek z 1 m2 (100 kg z 1 m3) podłoża[2].

Produkcja światowa pieczarek w 1950 wynosiła 53 tys. ton, w 1980 już 800 tys. ton[2], na początku lat 90. XX wieku – 1,5 mln ton[3].

Przypisy

1. ↑ CABI Bioscience Databases

2. ↑ 2,0 2,1 Emil Müller, Wolfgang Loeffler: Zarys mikologii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1987, ss. 186-187. ISBN 83-09-01137-7. 

3. ↑ Chang ST. (1993). "Mushroom biology: the impact on mushroom production and mushroom products". W: Chiu S-W, Buswell J, Chang S-T. Mushroom Biology and Mushroom Products. Hong Kong: The Chinese University Press. ss. 3–20. ISBN 962-201-610-3

Bibliografia

1. Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. S. 60. ISBN 83-7404-513-2. 

Źródło Wikipedia

---

Tagi powiązane z tym hasłem:
grzyby, grzyby jadalne, encyklopedia rolnicza