Niemniej trzeba podkreślić, że zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt zabronione jest utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji, czy wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życia. Powyższe czyny są przejawem znęcania się nad zwierzętami i są przestępstwem stypizowanym w art. 6 ustawy o ochronie zwierząt2). Ponadto każdy kto utrzymuje zwierzęta gospodarskie jest obowiązany do zapewnienia im opieki i właściwych warunków bytowania, a warunki chowu lub hodowli nie mogą powodować uszkodzeń ciała lub innych cierpień.
Odnosząc się natomiast do warunków utrzymania cieląt trzeba wskazać, że zgodnie z ustawą w gospodarstwach rolnych, w których jednocześnie utrzymywane jest co najmniej 6 cieląt, zabronione jest utrzymywanie cieląt powyżej 8. tygodnia życia w pojedynczych boksach oraz na uwięzi, z wyjątkiem pory karmienia, trwającej maksymalnie jedną godzinę. Dodatkowo rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej) reguluje, że ściany kojca, w przypadku utrzymywania cieląt pojedynczo (z wyłączeniem kojców, w których utrzymuje się chore cielęta), powinny być wykonane w sposób umożliwiający cielętom kontakt wzrokowy i fizyczny, a miejsce do leżenia dla cieląt powinno być wygodne, czyste i odwodnione.
Należy więc uznać, że kojec dla cieląt musi spełniać ww. cechy, tj. posiadać odpowiednią powierzchnię (szerokość – co najmniej wysokość cielęcia w kłębie; długość – co najmniej 1,1 długości ciała cielęcia mierzonej od czubka nosa do ogonowej krawędzi guza kulszowego), umożliwiać im zachowanie naturalnej pozycji ciała, chronić od niekorzystnego działania warunków atmosferycznych, być bezpieczny dla jego życia i zdrowia, zapewniać mu odpowiednie warunki bytowania, umożliwić cielętom kontakt wzrokowy oraz fizyczny z innymi osobnikami, a jego budowa musi zapewniać odpowiednie warunki zoohigieniczne i umożliwiać utrzymywanie obiegu powietrza, stopnia zapylenia, temperatury, względnej wilgotności powietrza oraz stężenia gazów na poziomie nieszkodliwym dla zwierząt.
Biorąc pod uwagę różnorodność budowy i wyposażenia budek typu igloo – cielęta mogą być utrzymywane pojedynczo lub grupowo, budki mogą być wyposażone w dodatkowy wybieg, dodatkowe źródło ciepła, otwory umożliwiające regulację wentylacji lub mogą być pozbawione tych elementów – a także sposób ustawienia takich budek (naprzeciwko siebie, w różnych odstępach, przy ścianie budynku, na nieosłoniętym placu) nie można jednoznacznie stwierdzić, czy budki typu igloo stosowane w odchowie cieląt mogą być traktowane jako kojec. Aby mogły być one wykorzystywane jako kojec muszą spełniać wskazane powyżej wymagania zawarte w ustawie o ochronie zwierząt2) oraz rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.