Wyszukaj termin związany z rolnictwem

---

Selery zwyczajne

Dodano: 2011-02-09

---

Selery zwyczajne (Apium graveolens L.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych. Taka jest prawidłowa nazwa tego gatunku, zwyczajowo nazywany bywa selerem zwyczajnym.

Rozmieszczenie geograficzne

W stanie dzikim rośnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej, na Kaukazie, w Afryce. Rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania. W Polsce w stanie dzikim tylko na wyspie Uznam. Jest uprawiany w wielu rejonach swiata, czasami przejściowo dziczejący (efemerofit).

Morfologia

Łodyga

Osiąga wysokość do 1 m (kwitnąca).

Korzeń

Bulwiasty, spichrzowy.

Liście

Zazwyczaj 3-sieczne, częściowo pierzaste, z ząbkowanymi krawędziami na długich nagich łodygach. Błyszczące.

Kwiaty

Drobne, bladożółte, zebrane w kwiatostany (forma baldachu złożonego bez pokryw oraz pokrywek), złożone z 6 do 12 szypuł.

Owoc

Rozłupki.

Biologia i ekologia

Roślina dwuletnia. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: halofit rosnący na nadmorskich łąkach i terenach podmokłych, a także solniskach w głębi lądu. Liczba chromosomów 2n= 22[3].

Zmienność

Odmiany botaniczne:

• seler typowy (Apium graveolens L. var. graveolens) – odmiana dziko rosnąca

• seler korzeniowy (Apium graveolens L. var. rapaceum (Mill.) Gaudin) – tylko w uprawie

• seler naciowy (Apium graveolens L. var. dulce (Mill.) Pers.) – w uprawie, czasami dziczejący

• seler liściasty (Apium graveolens L. var. secalinum (Alef.) Mansf.) – tylko w uprawie

Zastosowanie

• Sztuka kulinarna – korzeń i liście są wykorzystywane jako warzywo i przyprawa. Uprawiany jest od ponad 2000 lat.

• Roślina lecznicza – cała roślina zawiera olejki złożone w 90% z terpenów i seskwiterpenów.

• W starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie stosowana w celach rytualnych i pogrzebowych.

Przypisy

1. ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-05-01].

2. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6. 

3. ↑ 3,0 3,1 Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. 

4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].

5. ↑ 5,0 5,1 Geoff Burnie i inni: Botanica. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 3-8331-1916-0. 

Źródło Wikipedia

---

Tagi powiązane z tym hasłem:
warzywa liściowe, warzywa, seler, encyklopedia rolnicza