Smak Świąt Wielkanocnych w Polsce to tradycja królujących na stołach wyśmienitych kiełbas, pasztetów i najwyższej jakości wędlin. Biała kiełbasa to wielkanocny klasyk, często podawana z chrzanem w barszczu białym w całości lub w żurku z jajkiem i innymi ingrediencjami. Pasztety czy pieczone schaby ze śliwką lub żurawiną to również nieodzowny element polskich wielkanocnych posiłków.
Sprawdź wykaz składników.
Znajdziesz go nie tylko na etykietach wędlin opakowanych, lecz również przy wędlinach sprzedawanych bez opakowań lub pakowanych w miejscu sprzedaży. Unikaj produktów z długim wykazem składników, w tym zawierające takie dodatki jak: fosforany, które wiążą wodę, powodując zwiększenie masy końcowej produktu (E450-E452) czy zawierających MOM, czyli mięso oddzielone mechanicznie. Wybieraj wędliny zawierające sól oraz naturalne przyprawy, takie jak pieprz, czosnek czy zioła. W przemyśle wędliniarskim stosuje się również mieszankę soli i azotynów albo azotanów (np. azotyn sodu E 250) jako substancji konserwującej, pomagającej zachować czerwoną barwę mięsa oraz poprawiającej jego smak i aromat. Jej zadaniem jest także skuteczne hamowanie rozwoju bakterii, w tym jadu kiełbasianego, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności.
Sekwencja, w jakiej uszeregowane są składniki, nie jest przypadkowa. Podane są w malejącej kolejności ich masy. Oznacza to, że składnika wskazanego na pierwszym miejscu jest więcej niż tego na drugim miejscu i tak dalej. To uniwersalna zasada przy podawaniu składników. Dotyczy wszystkich produktów.
Sprawdź, czy w skład przetworów mięsnych wchodzi woda, jeśli występuje w wykazie składników to znaczy, że jej ilość w wyrobie gotowym jest większa niż 5% - dodatek wody ma na celu zwiększenie masy produktu, poprawę jego soczystości, jednak jej nadmierna ilość może negatywnie wpływać na jakość produktu.
Informacje o składnikach alergennych znajdujących się w produkcie zawsze będą wyróżnione w wykazie składników np. pogrubioną czcionką.
Informację o tym, czy osłonka wędliny jest jadalna czy nie, znajdziesz w oznakowaniu produktu, np. poprzez podanie informacji „osłonka wędliny jest niejadalna” lub „osłonka - jelito wieprzowe”.
Wybieraj wędliny z wysoką zawartością mięsa.
Zawierają mniej tłuszczu oraz dodatków zwiększających masę produktu. Posiadają one w swoim składzie mniej dodatków i wypełniaczy (np. skrobia, białko sojowe, błonnik pszenny), a większą ilość mięsa. Informację o procentowej zawartości mięsa lub z ilu gramów mięsa wyprodukowano 100 g produktu gotowego znajdziesz zawsze na etykiecie. Im więcej zawartości mięsa tym lepiej. Dobre wędliny to te, które zawierają powyżej 90% mięsa.
MOM to nie to samo co mięso!
Zwróć uwagę, czy w składzie wędliny występuje MOM, oznaczany również jako mięso oddzielone mechanicznie. Nazwa mięso może być w tym wypadku myląca. Czy wiesz jak powstaje MOM? Po oddzieleniu od kości całych mięśni, pozostają na nich przyczepione resztki mięsa, przyczepy mięśni i chrząstki. Przy użyciu odpowiednich separatorów tkanki te oddzielane są mechanicznie od kości. Uzyskany produkt o ciastowatej konsystencji to właśnie MOM.
Kiełbasa biała surowa czy surowa biała?
Kiełbasa biała to nieodłączny element świątecznej tradycji. Pamiętaj - biała surowa wymaga przed spożyciem obróbki cieplnej. Białą parzoną możesz spożyć bezpośrednio.
Kiełbasa biała surowa czy kiełbasa surowa biała – różnica w nazwie niewielka, ale znacząca w kwestii możliwości dodawania substancji konserwujących, do kiełbasy surowej białej można dodawać azotyny (azotyn potasu E249, azotyn sodu E250) natomiast w przypadku kiełbasy białej surowej jest to niedozwolone!
Artykuły mięsne luzem i w opakowaniu
Gdy kupujesz wędlinę bez opakowania (luzem, pakowaną na życzenie w miejscu sprzedaży), zawsze masz prawo znać jej skład i oczekiwać dostępności tych informacji.
Przetwory mięsne często pakowane są próżniowo lub w atmosferze gazów ochronnych – oba sposoby pakowania nie obniżają jakości produktów, a jedynie przedłużają ich trwałość.
Kiedy już dokonasz wyboru, sprawdź w jakich warunkach i jak długo możesz przechowywać zakupione wędliny, szczególnie zwróć uwagę na czas i warunki przechowywania po otwarciu opakowania.
Kraj pochodzenia mięsa
Mięso wołowe, wieprzowe, jagnięcina czy drób muszą być oznaczone nazwą państwa chowu i uboju zwierzęcia. Dodatkowo artykułowi towarzyszyć musi grafika przedstawiająca flagę państwa jego pochodzenia.