| Autor: redakcja1

Sęp płowy w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt Leśnych Nadleśnictwa Płock

Nietypowy, skrzydlaty pacjent trafił do Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt Leśnych Nadleśnictwa Płock (RDLP w Łodzi). W Miszewie Murowanym chwilowo zamieszkał sęp płowy.

Sęp płowy w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt Leśnych Nadleśnictwa Płock
Wyczerpany ptak został znaleziony na terenie leśnictwa Mościska. Leśnicy, którzy zajęli się sępem płowym (Gyps fulvus) zastanawiają się co spowodowało, że ptak przyleciał na Mazowsze. – Być może przyczyniły się do tego warunki pogodowe w poprzednim tygodniu - przemieszczające się fronty powietrza i silne wiatry.
 
Z książki cenionego ornitologa prof. Jana Sokołowskiego „Ptaki ziem polskich” wynika, że sępy niegdyś gnieździły się w Tatrach, po raz pierwszy ich gniazdo znaleziono w połowie XIX w.
 
W niektórych publikacjach jest podawany 1797 r., jako rok odnotowania po raz pierwszy w Polsce tego gatunku, to właśnie wtedy na Dolnym Śląsku odłowiono samicę sępa.
 
Natomiast po raz ostatni sępy płowe gniazdowały w Polsce, a dokładnie w Pieninach w 1913 r.  Od tego czasu ten gatunek ptaków szponiastych jedynie zalatywał do Polski. I tak w ubiegłym roku sęp płowy żerował przez kilka dni na lokalnym wysypisku śmieci na Pojezierzu Iławskim. Kilka lat wcześniej był zauważony również nad Małopolską.

Sęp płowy preferuje suche góry południowej Europy, Azji oraz Afryki. Głównie  występuje w Hiszpanii i Maroku, wokół Morza Śródziemnego przez Bliski Wschód i środkową Azję. Dlatego każde pojawienie się tego gatunku w Polsce jest sensacją.
Jak zauważył prof. Sokołowski nazwa gatunku trafnie opisuje jego wygląd. Cały wierzch i spód ciała ptaka są koloru płowego, natomiast lotki są czarne, a głowa i szyja białe. Im starszy osobnik, tym szyję ma gęściej pokrytą puchem, młode ptaki mogą poszczycić się jedynie pojedynczymi szczecinkami.
 
Co ciekawe, charakterystyczny gęsty kołnierz z piór, gdzie kończy się puch a zaczynają pióra ma je chronić przy rozrywaniu padliny. Nogi oraz woskówka są niebieskawoszare.
 
Sępy płowe są jednymi z największych ptaków szponiastych, rozpiętość jego skrzydeł dochodzi do 260 cm, a waga nawet do 11 kg.
 
U sępów, jak u wszystkich ptaków szponiastych nie występuje dymorfizm płciowy, samice są jedynie nieznacznie mniejsze od samców. Jest to ptak monogamiczny, który  tworzy parę wierną przez całe życie. Po tokach, które odbywają się jesienią, samica składa jedno jajo, które jest wysiadywane nawet przez 52 dni.
 
Sępy płowe głównie żywią się padliną, z której wyjadają tylko wnętrzności i mięso. Dostanie się do wnętrzności umożliwia mu wydłużona szyja i silny dziób. Zdarza się, że kiedy nie mają dostępu do padliny, polują na żywe zwierzęta.

Według danych opublikowanych w „Nature” w północnej Hiszpanii w latach 2006–2010 zgłoszono 1165 przypadków zabicia zwierząt gospodarskich przez te ptaki. Niestety, jak napisali autorzy artykułu, ataki na zwierzęta gospodarskie są powodem trucia sępów przez farmerów.

 
Sępy płowe objęte są ochroną gatunkową ścisłą. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt figuruje jako wymarły ptak lęgowy.


Tagi:
źródło: