MRiRW ws. utrzymania gruntów ornych w dobrej kulturze

Podstawę do ochrony jakościowej gruntów, która między innymi polega na zapobieganiu procesom degradacji i dewastacji gruntów rolnych oraz szkodom w produkcji rolniczej, powstającym wskutek działalności nierolniczej i ruchów masowych ziemi daje wspomniana wyżej ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1205).

W związku z powyższym, odnosząc się do sygnalizowanego zjawiska zachwaszczania gruntów rolnych nawłocią, bądź innymi gatunkami inwazyjnymi, w szczególności obcego pochodzenia, należy wyjaśnić, że w przypadku gdy degradacja gruntów nie jest związana z erozją i masowymi ruchami ziemi, zgodnie z art. 15 ust. 5 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych - w razie wystąpienia z winy właściciela innych form degradacji gruntów, o których mowa w ust. 1, wójt, w drodze decyzji, nakazuje właścicielowi gruntów wykonanie w określonym terminie odpowiednich zabiegów. Jeżeli decyzja nie została wykonana, wójt zleca wykonanie zastępcze tych zabiegów na koszt właściciela gruntów, wykorzystując do czasu zwrotu kosztów wykonania zastępczego środki budżetu województwa, o których mowa w art. 22b ust.1 wskazanej ustawy.

Z przepisu tego wynika, że ustawodawca przewidział taką sytuację, w której wójt (a tym samym burmistrz i prezydent miasta) zobowiązany jest wydać decyzję administracyjną - w przypadku gdy wystąpiły inne formy degradacji gruntów niż erozja bądź ruchy masowe ziemi.

Organ wydający decyzję powinien nakazać wykonanie odpowiednich zabiegów i określenie terminu ich wykonania. Od decyzji właścicielowi przysługuje odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, a decyzja ostateczna może być zaskarżona do wojewódzkiego sądu administracyjnego. W przypadku niewykonania wskazanych w decyzji wójta, burmistrza albo prezydenta miasta zabiegów, organ zobowiązany jest zlecić wykonanie zastępcze tych zabiegów na koszt właściciela gruntów, wykorzystując środki budżetu województwa do czasu zwrotu kosztów przez właściciela. Jeżeli właściciel nie zapłaci tych kosztów dobrowolnie, ściąga się je w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postepowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.).