| Autor: redakcja1

Pszenżyto staje się coraz bardziej konkurencyjną w stosunku do innych uprawą

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w ubiegłym roku powierzchnia uprawy pszenżyta w ogólnej powierzchni zbóż zajmowała 20%. Dla porównania, areał uprawy pszenicy – ponad 30%.

Pszenżyto staje się coraz bardziej konkurencyjną w stosunku do innych uprawą

Warto rozważyć uprawę pszenżyta


W ocenie Anny Rogowskiej, dzięki postępowi osiągniętemu w hodowli od kilku lat wysoko i stabilnie plonującym gatunkiem zbóż jest pszenżyto ozime Potwierdzają to badania COBORU, szczególnie na słabych glebach. Jednak plony pszenżyta charakteryzują się w warunkach produkcyjnych zróżnicowaniem w latach. Zbiory tego zboża cechują się dynamiką zmian. Potencjał tej uprawy nie jest dostatecznie wykorzystany, głównie przez zaniedbania agrotechniczne. Rolnicy na ogół posiadają wystarczającą wiedzę, by osiągnąć określone wyniki i rentowność produkcji. Jednak popełniają błędy agrotechniczne, przede wszystkim oszczędzają na materiale siewnym zapominając, iż rezygnacja z wymiany materiału siewnego na ogół przynosi odwrotny skutek do zamierzonego – zamiast oszczędności, generuje koszty związane z ochroną plantacji. Dzięki odnawianiu materiału siewnego plony mogą zwyżkować o kilkanaście procent, wyższa jest także i zdrowotność plantacji. Dostępne dziś na rynku odmiany pszenżyta ozimego łączą w sobie i wysoki potencjał plonowania i dobrą zdrowotność, a także i odporność na stresy biotyczne i abiotyczne.
 
Dzięki wysokiej wartości pokarmowej oraz dużemu potencjałowi plonowania pszenżyto staje się coraz bardziej konkurencyjną w stosunku do innych uprawą. Jego ziarno charakteryzuje się wysoką zawartością białka o bardzo dobrej strawności i korzystnym składzie aminokwasów, co sprawia iż jego uprawa jest przede wszystkim popularna w regionach o wysokiej obsadzie trzody chlewnej i drobiu. W tuczu świń może stanowić nawet ¾ udziału w dawce pokarmowej, a u drobiu 30-40%. Producenci bydła także wykorzystują pszenżyto do przygotowania pasz treściwych. Mniejsza zawartość substancji antyżywieniowych niż w ziarnie żyta sprawia, iż składniki pokarmowe pszenżyta są łatwostrawne. Przy bilansowaniu dawek z udziałem pszenżyta należy jednak brać pod uwagę jego wciąż zmienny skład chemiczny. Bardzo intensywnie prowadzone są prace hodowlane, zmierzające do udoskonalenia pszenżyta pod względem jakościowym z przeznaczeniem na cele chlebowe. Pszenżyto z powodzeniem można też uprawiać na cele energetyczne, świetnie sprawdza się jako surowiec do produkcji bioetanolu.

Czytaj dalej na następnej stronie...


Tagi:
źródło: