| Autor: redakcja1

Zarządzanie preferencyjnymi uzgodnieniami handlowymi a interesy finansowe UE

W opublikowanym 21 maja 2014 r. sprawozdaniu Europejski Trybunał Obrachunkowy ustalił, że choć Komisja Europejska poprawiła jakość przeprowadzanych ocen skutków, wciąż nie dokonuje ona wystarczającej analizy oddziaływania preferencyjnych umów handlowych na gospodarkę.

Zarządzanie preferencyjnymi uzgodnieniami handlowymi a interesy finansowe UE
Aby poprawić proces oceny skutków gospodarczych stosowania preferencyjnych uzgodnień handlowych, Komisja powinna:
  • przeprowadzić ocenę skutków i ocenę wpływu na zrównoważony rozwój dotyczące każdego preferencyjnego uzgodnienia handlowego, przygotowując szczegółową, kompleksową i ilościową analizę oczekiwanych skutków gospodarczych, w tym oszacowanie dochodów utraconych, chyba że zaniechanie takich ocen jest należycie uzasadnione;
  • rutynowo angażować Eurostat w ocenę jakościową źródeł danych statystycznych wykorzystywanych w ocenie wpływu na zrównoważony rozwój i zadbać o to, aby negocjatorzy otrzymywali analizy w stosownym czasie oraz
  • przeprowadzać oceny śródokresowe i oceny ex post, obejmujące oszacowanie dochodów utraconych, w celu dokonania oceny zakresu, w jakim preferencyjne uzgodnienia handlowe o istotnych skutkach umożliwiają osiągnięcie celów politycznych, oraz tego, jak można poprawić ich funkcjonowanie w kluczowych sektorach gospodarki.
Aby zapewnić lepszą ochronę interesów finansowych UE, Komisja powinna:
  • stworzyć unijne profile ryzyka dotyczące preferencyjnych uzgodnień handlowych, aby państwa członkowskie miały wspólne podejście do analizy ryzyka w celu ograniczenia strat w budżecie UE;
  • sprawdzić, czy państwa członkowskie zwiększają skuteczność swoich systemów zarządzania ryzykiem i strategii kontroli, aby ograniczyć straty w budżecie UE;
  • zachęcać państwa członkowskie do przyjęcia odpowiednich środków zapobiegawczych po otrzymaniu komunikatu o wzajemnej pomocy;
  • przeprowadzać oceny i wizyty monitorujące oparte na ocenie ryzyka w państwach korzystających z preferencyjnego traktowania, w szczególności w odniesieniu do reguł pochodzenia i kumulacji;
  • wymagać od państw członkowskich poprawy jakości przekazywanych przez nie informacji dotyczących współpracy administracyjnej;
  • poprawić stosowanie konsekwencji finansowych dochodzeń OLAF-u, aby zapobiegać stratom w budżecie UE wynikającym z przedawnienia;
  • wzmocnić pozycję UE we wzajemnych preferencyjnych uzgodnieniach handlowych oraz lepiej wykorzystywać środki zapobiegawcze i zabezpieczające poprzez uwzględnianie ich we wszystkich przyszłych umowach handlowych oraz
  • promować zastępowanie świadectw pochodzenia i świadectw przywozowych certyfikacją własną producenta.


Tagi:
źródło: