W sprawie rolniczych spółdzielni produkcyjnych

Należy również stwierdzić, zgodnie z art. 138 Prawa spółdzielczego, że istota rolniczych spółdzielni produkcyjnych przesądza o tym, że najważniejsze dla tych organizacji jest prowadzenie wspólnego gospodarstwa rolnego, zaś ewentualna działalność na rzecz indywidualnych gospodarstw rolnych jej członków ma jedynie charakter fakultatywny. Sami zaś rolnicy będący członkami ww. spółdzielni dobrowolnie podjęli decyzję o zrzeszeniu się w tej formie, a zatem świadomie wybrali zespołowe prowadzenie działalności gospodarczej w rolnictwie w oparciu o funkcjonowanie rolniczej spółdzielni produkcyjnej poprzez pracę na jej rzecz oraz utożsamianie się z jej interesami i prowadzoną działalnością. Tym samym należy uznać, że poszczególni członkowie organizacji spółdzielczej preferują przede wszystkim prowadzenie wspólnego gospodarstwa rolnego oraz zorganizowane współdziałanie w charakterze członków spółdzielni, zmierzające do osiągnięcia wspólnego celu (realizacji wspólnych zadań gospodarczych), w ramach wcześniej ustalonych przez spółdzielców kierunków działalności gospodarczej. Jednocześnie niektórzy spośród członków ww. spółdzielni, będący rolnikami mogą przy tym, niezależnie od statusu członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, posiadać status rolników indywidualnych (o ile spełniają wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego).

Sytuacja ta jest możliwa w przypadku, kiedy statut spółdzielni, stosownie do art. 141 §1 Prawa spółdzielczego, przewiduje, że członek posiadający grunty jest obowiązany wnieść te grunty jedynie w części (a nie w całości), jako wkład do spółdzielni. Wówczas pozostała część gruntów tego członka spółdzielni stanowi nadal jego własne gospodarstwo rodzinne. W efekcie zaś tacy rolnicy mogą posiadać zatem podwójny status, tj. i rolników indywidualnych i członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, co przekłada się zazwyczaj na większe korzyści i silniejszą pozycję w stosunku do rolników indywidualnych oraz osób posiadających kwalifikacje rolnicze określone w przepisach o kształtowaniu ustroju rolnego, zamierzających utworzyć gospodarstwo rodzinne, niebędących członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych. Z podobną sytuacją, jak się wydaje, mamy również do czynienia w przypadku rolników wskazanych w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o spółdzielniach rolników, tj. członków spółdzielni rolników, ale wyłącznie tych będących osobami fizycznymi, którzy prowadzą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej, są producentami produktów rolnych lub grup tych produktów lub prowadzą chów lub hodowlę ryb, a jednocześnie spełniają przesłanki kwalifikujące ich do bycia rolnikami indywidualnymi, przewidziane w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Przede wszystkim zaś ww. rolnicy, którzy zachowują taki podwójny status mogą np. dzięki temu uczestniczyć w przetargach ograniczonych organizowanych przez KOWR w trybie art. 29 ust. 3b pkt 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Dlatego proponowana przez Krajową Radę Izb Rolniczych zmiana, mająca na celu „zrównanie ze statusem rolników indywidualnych”, w odniesieniu do ww. przypadków nie znajduje uzasadnienia.

Czytaj dalej na następnej stronie...