Zobacz również tu

Poznaj produkty

| Autor: redakcja1

Wilki dalej pod ochroną

Wilk objęty jest ochroną gatunkową ścisłą i jest również gatunkiem chronionym w większości krajów europejskich, na podstawie trzech aktów prawnych: Konwencji z dnia 3 marca 1973 r. o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (tzw. Konwencji Waszyngtońskiej), Konwencji z dnia 19 września 1979 r. o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk (tzw. Konwencji Berneńskie) oraz dyrektywy 921431EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny I flory (tzw. Dyrektywy Siedliskowej).

Wilki dalej pod ochroną
Jest także gatunkiem priorytetowym w rozumieniu tej dyrektywy, a zatem takim, w odniesieniu do ochrony którego Unia Europejska ponosi szczególną odpowiedzialność. Gatunek ten stanowi przedmiot ochrony obszarów Natura 2000 na terenie Polski.
 
GDOŚ przekazał informacje, że wilk na terenie Polski występuje głównie w północno-wschodniej, wschodniej oraz południowej części kraju. Obserwuje się także stopniowe zasiedlanie przez ten gatunek terenów w Polsce zachodniej. Zgodnie z ostatnim raportem o stanie ochrony wilka w Polsce (lata 2007-2012) sporządzonym dla Komisji Europejskiej w ramach art. 17 Dyrektywy Siedliskowej, maksymalna Iiczebność tego gatunku na terenie kraju oszacowano na ok. 950 osobników. Liczebność wilków w całym województwie podkarpackim szacowana jest na ok. 370 osobników (dane GUS, stan na koniec 2014 r.).
 
Poinformowano, że podejmując decyzję o jakiejkolwiek ingerencji w stan populacji wilka, w świetle opisanych wyżej uwarunkowań prawnych i zobowiązań międzynarodowych, należy zachowywać szczególną ostrożność. Należy tez podkreślić, że jakiekolwiek decyzje podejmowane w zakresie zarządzania populacjami gatunków muszą być podejmowane w oparciu o rzetelne fakty naukowe i z uzgodnieniem potrzeb wszystkich grup społecznych, a przede wszystkim w zakresie dozwolonym przepisami prawa. Konieczne jest kompleksowe podejście, gdyż żaden gatunek nie funkcjonuje w ekosystemie w oderwaniu od innych gatunków oraz od środowiska, w którym występuje. Ingerencja w jeden element będzie więc mieć istotny wpływ na funkcjonowanie, a nawet istnienie, innych elementów, zwłaszcza w przypadku takiego gatunku jak wilk.
 
Nie sposób nie zgodzić się z faktem, że szkody wyrządzane lokalnie przez wilki w pogłowiu zwierząt gospodarskich mogą nastręczać hodowcom pewnych trudności. Generalnie jednak zwierzęta hodowlane, szczególnie owce, krowy i kozy stanowią nikły udział (ok. 2%) ich diety, w związku z czym nie stanowią podstawowej bazy pokarmowej omawianego gatunku (Śmietana i Klimek 1995, Jędrzejewski i in. 2002a, Nowak i in. 2005, Gula 2008a). Ataki wilków na zwierzęta hodowlane wynikają z faktu występowania pastwisk i zwierząt gospodarskich w obrębie ich terytoriów.
 
Odnośnie ataków wilków na psy należy z kolei wskazać, że w woj. podkarpackim w 2015 r. oszacowano w sumie 185 zgłoszonych szkód wyrządzonych przez wilki, a tylko 13 dotyczyło psów, przy czym w zaledwie dwóch przypadkach wartość szkody przekroczyła 600 zł. Jak wynika z powyższych danych, liczba ataków na psy jest stosunkowo mata, a podkreślenia wymaga fakt, iż w każdym z ww. zgłoszonych przypadków zostało wypłacone odszkodowanie. Należy również wskazać, że kwoty odszkodowań wypłacanych za szkody wyrządzane przez wilka w woj. podkarpackim w ujęciu rocznym wykazują niewielki trend spadkowy.

Czytaj dalej na następnej stronie...
Tagi:
redukcja populacji + gatunki chronione + wilki +
Monitoruj tagi
źródło: