Podstawowe zasady stosowania bezchlorkowych nawozów dolistnych ARKOP w rzepaku ozimym

Ustalenie racjonalnych dawek nawozów jest możliwe w oparciu o znajomość odczynu i zasobności gleby w przyswajalne makro- i mikroelementy. Niekiedy w okresie wegetacji widoczne są na roślinach wyraźne objawy niedoboru konkretnych składników. Są one spowodowane kwaśnym lub zasadowym odczynem gleby, wadliwą jej strukturą a niekiedy też ekstremalnym przebiegiem pogody.

Podstawowe zasady stosowania bezchlorkowych nawozów dolistnych ARKOP w rzepaku ozimym

   

Dokarmianie dolistne rzepaku

Dokarmianie dolistne rzepaku zaleca się w następujących przypadkach:
  • profilaktycznie, by wyeliminować potencjalny niedobór składników w krytycznych fazach wegetacji tej rośliny, tj. podczas intensywnego wzrostu i tworzenia organów generatywnych (kwiecień-maj),
  • interwencyjnie, przy widocznych objawach niedoboru składników, co skutkuje zwyżką i poprawą jakości plonów. Lepszy efekt plonotwórczy uzyskuje się po wcześniejszym wniesieniu brakujących składników, zanim pojawią się symptomy ich niedoboru,
  • niskiej zasobności gleby, spowodowanej  niskimi dawkami  wnoszonych składników w stosunku do potrzeb pokarmowych roślin,
  • przy uprawie roślin na glebach o niewłaściwym pH. Wnoszone w nawozach składniki są wówczas gorzej przyswajane (na glebach kwaśnych głównie fosfor i molibden, zaś na zasadowych fosfor, bor, mangan i żelazo). Najlepsza przyswajalność większości składników zachodzi na glebach lekko-kwaśnych i obojętnych (zakres pH od 5,6 do 7). 

Program nawożenia rzepaku nawozami ARKOP

Reasumując w okresie jesiennym można  się liczyć z niedoborem fosforu, magnezu, siarki i boru (przyczyną mogą być również niższe temperatury). Podobnie w okresie wczesnowiosennym. Z kolei w okresie intensywnego przyrostu nadziemnej biomasy, rośliny rzepaku mogą wykazywać niedobory azotu, potasu, magnezu i siarki, zaś z mikroelementów boru, molibdenu i manganu. W fazie pąkowania wskazane są nawozy makroelementowe z podwyższoną zawartością fosforu (Foliar Activ Fosfor), magnezu i siarki (Jednowodny Siarczan Magnezu MgO-23%, Siarkomag), niekiedy też azotu, zaś z mikroelementów boru (ActiBor 150, SuperActiBor 21). Należy przy tym mieć na uwadze fakt, że lepszą przyswajalność i lepsze efekty plonotwórcze zapewnia wniesienie tej samej ilości składnika w 2-3 opryskach, a nie w jednej skoncentrowanej dawce.  Na glebach o pH powyżej 6.2, a zwłaszcza powyżej 6,8 należy zwracać większą uwagę na zawartość manganu (Actipol EDTA Mn-13 lub Actipol DPA Mn-10), zaś mniejszą na molibden (L-Actipol EDTA Mo-6), który występuje w formach łatwo przyswajalnych. Z kolei na glebach kwaśnych (pH poniżej 6,2) zawartość manganu w nawozach dolistnych ma mniejsze znaczenie, gdyż występuje on w formach łatwo przyswajalnych, w przeciwieństwie do molibdenu. Ze względu na swoją skuteczność, dokarmianie dolistne stosowane jest dzisiaj w ogromnej liczbie gospodarstw i plantatorzy dbający o ekonomię produkcji rolnej, jakość i wielkość plonów, zabieg ten traktują jako konieczny.
           


Tagi:
źródło: