Podstawowe zasady stosowania bezchlorkowych nawozów dolistnych ARKOP w rzepaku ozimym

Ustalenie racjonalnych dawek nawozów jest możliwe w oparciu o znajomość odczynu i zasobności gleby w przyswajalne makro- i mikroelementy. Niekiedy w okresie wegetacji widoczne są na roślinach wyraźne objawy niedoboru konkretnych składników. Są one spowodowane kwaśnym lub zasadowym odczynem gleby, wadliwą jej strukturą a niekiedy też ekstremalnym przebiegiem pogody.

Podstawowe zasady stosowania bezchlorkowych nawozów dolistnych ARKOP w rzepaku ozimym

   

Niedobór składników występuje zwykle w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju, czyli  w tzw. krytycznych fazach zwiększonego zapotrzebowania roślin na wodę i składniki mineralne. Ma to uzasadnienie, zwłaszcza w gospodarstwach uzyskujących wysokie plony, bowiem w tych fazach gwałtownie wzrasta zapotrzebowanie na składniki pokarmowe, a system korzeniowy nie zawsze jest w stanie sprostać tym potrzebom. W wyniku dokarmiania dolistnego w znacznie większym stopniu można zaspokoić potrzeby pokarmowe roślin w mikroelementy takie jak bor, miedź, cynk, mangan, żelazo, molibden (ActiPlon Rzepak, ActiMag Rzepak), gdyż są one pobierane w niewielkich dawkach. Poza tym ich wykorzystanie z części nadziemnej jest wielokrotnie wyższe, niż po wniesieniu do gleby. Niemniej, bardzo dobre wyniki daje dolistne dokarmianie roślin makroelementami a więc azotem, fosforem, potasem, magnezem, wapniem, siarką (Foliar Activ NPK, Jednowodny Siarczan Magnezy MgO-23%, ActiCal, Siarkomag). Dla przykładu widoczne często objawy niedoboru fosforu na ozimych formach rzepaku (fioletowo-różowe przebarwienia dolnej części łodyg i liści) w okresie jesiennym i wiosennym, można złagodzić po dolistnym wniesieniu tego składnika.
 
Plony rzepaku kształtują się w okresie jesiennym, bowiem w fazie 8 liści tworzą się w ich kątach  zawiązki przyszłych pędów bocznych i organów generatywnych. Niemniej ostatecznie na uzyskany plon wpływa  zrównoważone zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe w całym okresie wegetacji. W przeliczeniu na 1 t nasion rośliny rzepaku pobierają przeciętnie: 55 kg azotu (N), 25 kg fosforu (P2O5), 60 kg potasu i wapnia (K2O i CaO), 15 kg siarki (S), 12 kg magnezu (MgO), zaś z mikroelementów: 75 g boru (B), 150 g manganu i podobne ilości żelaza (Mn i Fe), 90 g cynku (Zn), 25 g miedzi (Cu) i 2,5 g molibdenu (Mo).

Nawozy dolistne ARKOP

Nawozy fosforowe i potasowe w całości oraz do 50% magnezu, do 30% siarki, jak też do 20% azotu należałoby wnieść doglebowo jesienią pod orkę siewną. Pozostałe ilości wczesną wiosną, przed lub z chwilą ruszenia wiosennej wegetacji. Część z nich oraz w całości mikroelementy, również poprzez 3-4  krotny oprysk na część nadziemną roślin. Dlatego w składzie  dolistnych nawozów pod rzepak (ActiPlon Rzepak, ActiMag Rzepak), oprócz mikroelementów (głównie boru, molibdenu i manganu), celowe może  być dodatkowe dostarczenie azotu, magnezu i siarki, najlepiej i najtaniej w postaci nawozu FoliarActiv Azot+ (zawiera także fosfor i potas oraz mikroelementy) i Jednowodnego Siarczanu Magnezu MgO-23%. Z kolei fosfor i potas w specjalnych nawozach z podwyższoną zawartością tych składników (FoliarActiv Fosfor-Potas+ lub FoliarActiv Potas-Fosfor+). Główną zaletą dolistnego dokarmiania roślin jest szybkie dostarczenie brakujących składników i wysoki stopień ich wykorzystania. Oczywiście w znacznie większym stopniu można w ten sposób  zaspokoić potrzeby pokarmowe roślin w   mikro-, niż w makroelementy.

Czytaj dalej na nstępnej stronie...


Tagi:
źródło: