| Autor: redakcja3

Reforma wspólnej polityki rolnej (WPR) – wyjaśnienie najważniejszych elementów

Komisja, Rada i Parlament Europejski osiągnęły porozumienie polityczne w sprawie reformy wspólnej polityki rolnej – przy czym konieczne jest jeszcze formalne zatwierdzenie tekstu przez Radę i PE jako porozumienia osiągniętego w pierwszym czytaniu.

Reforma wspólnej polityki rolnej (WPR) – wyjaśnienie najważniejszych elementów
Większość elementów zatwierdzono podczas rozmów trójstronnych w dniu 26 czerwca, a pozostałe kwestie (związane z pakietem dotyczącym wieloletnich ram finansowych) uzgodniono w dniu 24 września. Projekt porozumienia opiera się na czterech wnioskach Komisji z października 2011 r. (zob. IP/11/1181 i MEMO/11/685) dotyczących czterech podstawowych rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady w następujących obszarach wspólnej polityki rolnej: (i) płatności bezpośrednie, (ii) wspólna organizacja rynków produktów rolnych (WORR), (iii) rozwój obszarów wiejskich oraz (iv) rozporządzenie horyzontalne w zakresie finansowania WPR, zarządzania nią i monitorowania jej. Komisja przygotowuje teraz odpowiednie akty delegowane i wykonawcze, aby w przypadku większości ustaleń dotyczących płatności bezpośrednich nowe przepisy weszły w życie w przyszłym roku lub od stycznia 2015 r. Odrębne przepisy przejściowe na 2014 r. są obecnie przedmiotem rozmów i oczekuje się, że Rada i Parlament Europejski zatwierdzą je przed końcem roku.

Poniżej podsumowano najważniejsze elementy porozumienia politycznego.

1. Płatności bezpośrednie

W dążeniu do bardziej sprawiedliwego podziału pomocy system płatności bezpośrednich WPR zostanie oparty na innych niż dotychczasowe założeniach, które przewidują przyznawanie pomocy na poszczególne państwa członkowskie i rolników na bazie historycznych danych. Oznacza to wyraźne i faktyczne przekształcenie płatności, nie tylko pomiędzy państwami członkowskimi, lecz również w obrębie państw członkowskich. Ponadto wprowadzenie płatności na zazielenianie – 30 proc. środków dostępnych dla danego państwa powiązane jest z realizacją określonych praktyk w zakresie zrównoważonego rolnictwa – oznacza, że znaczna część dotacji będzie w przyszłości nagradzać rolników za prowadzenie działalności korzystnej dla środowiska i będącej w interesie publicznym. Wszystkie płatności uzależnione będą od spełnienia szeregu wymogów środowiskowych i innych (zob. „zasada wzajemnej zgodności” w pkt 4 poniżej dotyczącym rozporządzenia horyzontalnego).

System płatności podstawowej (SPP): Państwa członkowskie przeznaczą maksymalnie do 70 proc. środków przyznanych im na płatności bezpośrednie na nowy system płatności podstawowych – po odjęciu wszelkich kwot przyznanych na dodatkowe dopłaty (dopłaty dla młodych rolników i kwoty przeznaczone na inne cele, takie jak dopłaty do obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania, redystrybucyjne płatności) oraz płatności związanych z wielkością produkcji. W przypadku państw UE-12 data wygaśnięcia systemu zryczałtowanej jednolitej płatności obszarowej (SAPS) zostanie przesunięta na 2020 r.

Ujednolicenie zewnętrzne: Środki krajowe przeznaczone na płatności bezpośrednie dla każdego państwa członkowskiego zostaną stopniowo dostosowane, aby nie było dużej różnicy między państwami członkowskimi jeśli chodzi o średnią płatność na hektar. Oznacza to, że w krajach, w których średnie płatności wynoszą obecnie mniej niż 90 proc. średniej unijnej płatności (w euro na hektar), będą one stopniowo zwiększane (o jedną trzecią różnicy między ich obecnym poziomem płatności a poziomem odpowiadającym 90 proc. średniej unijnej). W ten sposób każde państwo członkowskie osiągnie do 2019 r. minimalny poziom płatności. Kwoty udostępniane tym państwom członkowskim, które otrzymują kwoty powyżej średniej, zostaną proporcjonalnie skorygowane.

Czytaj dalej na następnej stronie...


Tagi:
źródło: