ZUS: Świadczenia mogą być wypłacane w innym kraju, niż zostały nabyte do nich prawa

Zasiłek chorobowy, macierzyński czy opiekuńczy mogą być pobierane w innym państwie, niż ubezpieczony nabył do nich prawa. Umożliwia to koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego. Każdy kraj Unii Europejskiej wymaga innych dokumentów, które pozwolą na wypłatę świadczenia. Dokumenty nie muszą być w języku państwa, w którym ubezpieczony przebywa, nie mogą też zostać z tego powodu odrzucone. Obowiązek szukania brakujących danych i ich weryfikowania spoczywa na tym urzędzie, do którego składany jest wniosek.

ZUS: Świadczenia mogą być wypłacane w innym kraju, niż zostały nabyte do nich prawa

Jeżeli polski obywatel, który wcześniej pracował w Irlandii i Wielkiej Brytanii postanowi spędzić emeryturę w Hiszpanii, to właściwą instytucją będzie odpowiednik naszego ZUS-u w Hiszpanii. Ta instytucja będzie prowadzić procedurę z inicjatywy wnioskodawcy wedle własnego prawa, również potrzebne dokumenty będą takie, jak wskazuje prawo hiszpańskie. Należy też odróżnić dokumenty, które są konieczne do złożenia wniosku o wypłatę tych świadczeń, od tych, które są konieczne do ustalenia, czy prawo do nich przysługuje i w jakiej wysokości – wskazuje Katarzyna Magnuska, radca prawny w Kancelarii Bird & Bird Maciej Gawroński SK.


Przede wszystkim dokumenty muszą potwierdzać fakt podlegania ubezpieczeniom społecznym ze wszystkich krajów oraz tytuł, z którego dana osoba im podlegała. Jeśli była to praca, warto przedstawić też nadany przez właściwą instytucję numer ubezpieczenia lub ewidencyjny. Informacja o pracodawcy pozwoli z kolei na łatwiejszą identyfikację wnioskodawcy i zweryfikowanie przedstawionych informacji.

Konieczne jest również wskazanie dokumentów potwierdzających miejsce zamieszkania. Ma to znaczenie przy ubieganiu się o świadczenia z krajów skandynawskich, gdzie oprócz stażu pracy dla objęcia ubezpieczeniem ważny jest też okres zamieszkiwania w danym kraju. Należy też przedstawić informację lub dokumenty, które wykażą samozatrudnienie, prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej, jej rodzaj, w jakim kraju była prowadzona i gdzie była jej siedziba – przypomina radca prawny.

Dużym ułatwieniem jest też to, że nie ma obowiązku, by dokumenty były sporządzone w tym języku, w którym działa instytucja do której są składane. Choć, jak zaznacza ekspertka, może to przyspieszyć całą procedurę, to urząd nie może odmówić przyjęcia dokumentów w innym języku.

Co istotne, w przypadku braku części dokumentów, obowiązek ich poszukiwania i weryfikacji spoczywa na tym urzędzie, do którego został złożony wniosek.

W naszym przykładzie hiszpański odpowiednik ZUS zwraca się do swoich odpowiedników we wszystkich krajach, w których dany wnioskodawca był ubezpieczony, z prośbą o nadesłanie wszystkich dokumentów i informacji bądź ich weryfikację. Dzięki temu będzie mógł ostatecznie bądź jak daleko jest to możliwe ustalić, w jakim okresie dany wnioskodawca był ubezpieczony, z jakiego tytułu i w jakiej wysokości przysługują mu świadczenia – podkreśla Katarzyna Magnuska.

 



Tagi:
źródło: