Eksport polskiego mięsa – wyzwania i bariery rozwoju

– Europejscy producenci obniżali produkcje ze względu na występowanie ognisk ptasiej grypy. Z sytuacji tej korzystali polscy producenci i eksporterzy, notując znakomite wyniki sprzedaży. Dość powiedzieć, że w samym tylko I kwartale 2023 roku Polska wyeksportowała rekordowe 387,3 tys. ton mięsa drobiowego. Wyniki byłyby jeszcze lepsze, gdyby nie restrykcje krajów spoza UE związane z okresowym występowaniem w Polsce wspomnianego wirusa. Perspektywy i zmieniające się trendy żywieniowe są jednak sprzyjające dla producentów drobiu. Globalna konsumpcja drobiu wzrasta, a białko drobiowe coraz częściej jest alternatywą wobec innych rodzajów mięs – mówi Krzysztof Podhajski, Prezes Zarządu Fundacji Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej.

– Przewagą drobiu jest jego konkurencyjna cena w stosunku do innych rodzajów mięs, korzystne właściwości odżywcze oraz niższa zawartość tłuszczu, co w czasie coraz częstszego weryfikowania jadłospisu ma kluczowe znaczenie – tłumaczy Krzysztof Podhajski. – Zaletami drobiu są również prostota przygotowania oraz brak dużych ograniczeń religijnych czy kulturowych w spożyciu, co sprawia, że przed eksporterami otwiera się wiele zagranicznych rynków, niedostępnych chociażby dla producentów mięsa wieprzowego, drugiego najczęściej spożywanego gatunku mięsa na świecie – dodaje.

– Rozwój eksportu na nowe rynki, w tym powrót na rynek turecki, to dobry znak dla producentów wołowiny. Warto wspomnieć, że w 2017 roku Polska była drugim największym eksporterem wołowiny do Turcji. Zgoda władz Tajlandii na sprzedaż na tamtejszy rynek, którą uzyskało 11 zakładów w sierpniu 2023 roku, to również pozytywny sygnał dla hodowców, ale też i wyzwanie. Zgoda na eksport wydana została na 3 lata, a polscy producenci będą konkurować na tajskim rynku z producentami z Australii czy Nowej Zelandii – przekonuje Podhajski.

– Warto zauważyć, że w związku z trudną sytuacją na rynku trzody chlewnej, z którą mamy do czynienia od wielu lat, eksportujemy zdecydowanie mniej niż importujemy i nic nie zapowiada, żeby w najbliższym czasie ten trend się zmienił. Notujemy najniższe pogłowie trzody chlewnej od 70 lat i cykliczne raporty cały czas informują o kolejnych spadkach. Już ponad 10 lat temu ujemny bilans handlowy wynosił ponad 100 tys. ton. Otwarcie się na rynek europejski to szansa dotarcia do prawie 500 mln konsumentów, ale również zagrożenie ze strony producentów z innych krajów. Można stwierdzić, że takie kraje jak Dania, która zagospodarowała ¼ polskiego importu wieprzowiny, Niemcy czy Belgia, zalewają nas swoim mięsem wieprzowym i wraz z postępującym spadkiem pogłowia w Polsce, coraz częściej będziemy gościć na naszych stołach dania z zagranicznego mięsa – tłumaczy Krzysztof Podhajski. – Na przykładzie branży hodowli trzody chlewnej widzimy dokładnie, że dobra koniunktura nie jest dana raz na zawsze. W pierwszej dekadzie XXI wieku byliśmy jednym z czołowych eksporterów wieprzowiny obecnie jednym z dużych importerów.

- W obliczu tych wyzwań konieczna jest szeroka współpraca z sektorem rządowym oraz instytucjami branżowymi w dążeniu do zrównoważonego i konkurencyjnego eksportu. Kluczowe jest podejście oparte na innowacjach, świadomości rynkowej oraz partnerstwach biznesowych, które wspierają rozwój polskiej branży mięsnej na arenie międzynarodowej. Konieczne są spotkania robocze na temat tego, jak ma wyglądać polska oferta eksportowa. Takie rozmowy będą miały miejsce między innymi w trakcie Europejskiego Forum Rolniczego – podsumowuje swoją wypowiedź Prezes Zarządu Fundacji Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej.