Terapia w ogrodzie

Terapia ogrodnicza, czyli hortiterapia doskonale wpisuje się w nurt powrotów do natury i ogrodu. To profesjonalnie prowadzone zajęcia łączące prace ogrodnicze z procedurą terapeutyczną. Innymi słowy: pacjent z określonym problemem (natury fizycznej lub psychicznej) dostaje do wykonania w ogrodzie specjalnie dobrane zadania, które mają mu pomóc poradzić sobie z dysfunkcją i poprawić kondycję zdrowotną. Terapia ogrodnicza zwykle stanowi element terapii zajęciowej, sensorycznej lub rehabilitacji ruchowej.

Terapia w ogrodzie
Praktyczne działania Moniki Latkowskiej obejmowały m.in. koordynowanie w SGGW projektu edukacyjnego Disability in a Sustainable Agriculture adresowanego do pracowników ośrodków stosujących hortiterapię. Badaczka prowadziła zajęcia ogrodnicze dla osób z zaburzeniami autystycznymi w Fundacji Synapsis, obecnie doradza też kilku ośrodkom w zakresie hortiterapii i urządzania ogrodów terapeutycznych (Osada Burego Misia, ośrodek Etezja, hospicjum onkologiczne).
 
Ogród bez barier
 
Ogrody terapeutyczne muszą być dostosowane do potrzeb pacjentów z nich korzystających – należy dobrać odpowiednie gatunki roślin, zaprojektować odpowiednie udogodnienia dla ludzi starszych, o ograniczonej sprawności ruchowej czy sensorycznej. Trzeba też pomyśleć o tym, gdzie sadzić poszczególne gatunki, żeby ogród wyglądał estetycznie i umożliwiał prowadzenie różnorodnych zajęć; jak radzić sobie z chorobami czy szkodnikami.
 
Aby zapewnić pacjentom dużą różnorodność zadań, najlepiej wybierać rośliny sezonowe, które co roku można siać albo sadzić. Ośrodki, które nie mają funduszy lub możliwości, by poświęcić roślinom odpowiednio dużo uwagi, inwestują w rośliny wieloletnie: byliny, krzewy, drzewa. Na pewno warto jest uprawiać w ogrodach terapeutycznych rośliny użytkowe (warzywa, zioła, rośliny owocowe): zbieranie ich plonów to duża przyjemność i satysfakcja dla użytkowników. Z kolei ozdobne rośliny cebulowe są „łatwe w obsłudze”, dają też możliwość całorocznego różnicowania zajęć: część sadzi się jesienią (tulipany, narcyzy, szafirki), a część wiosną (mieczyki, begonie, dalie).
 
Rośliny można też dobierać pod kątem innych zajęć prowadzonych w danym ośrodku. Sieje się więc to, czego można potem użyć na zajęciach dekoratorskich albo bukieciarskich. Zebrane owoce, warzywa, zioła wykorzystuje się podczas warsztatów kulinarnych. Ten typ pracy wykorzystują często ośrodki o charakterze gospodarstw terapeutycznych – jest ich jeszcze w Polsce niewiele, ale działają prężnie i wciąż się rozwijają. Na przykład w Osadzie Burego Misia pod Kościerzyną prowadzone jest gospodarstwo rolne: są tu zwierzęta, rośliny, produkuje się sery, przetwory z owoców i warzyw. Osoby niepełnosprawne, mieszkające tu na stałe, wykonują różne prace ogrodnicze i gospodarskie. To najlepszy układ dla działań terapeutycznych, ale jeszcze niezbyt często u nas spotykany.


Tagi:
źródło: