Trwają gody żmii zygzatowatej Vipera berus, czy mamy się czego...
2024-04-19
Kategorie
Zobacz również tu
-
![Trwają gody żmii zygzatowatej Vipera berus, czy mamy się czego bać? – wyjaśnia herpetolog]()
-
![ZPPM rusza z kolejnym cyklem bezpłatnych szkoleń dla producentów i przetwórców mleka]()
-
![Kupuj eko i chroń planetę!]()
Kupuj eko i chroń planetę!
2024-04-19 -
![Z QAFP dopłaty do hodowli trzody chlewnej i drobiu]()
-
![Resort rolnictwa w sprawie szacowania szkód]()
-
![Rząd Polski utrzymuje status quo ochrony wilka]()
-
![Udział odnawialnych nośników energii w produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych]()
Poznaj produkty
-
CORRIDOR® brilliant
2011-05-13 -
-
Chwytak do bel
2011-03-14 -
Farmer Seria F4 6258
2013-04-09 -
Opryskiwacz samobieżny Herkules 4000/18/PHB
2016-03-07 -
Platforma do bel T954 – 5,9t
2016-02-03 -
Folie stretch ręczna
2011-01-22
2013-12-23
| Autor: mikolaj
System „COOL” w UE. Obowiązkowe oznaczanie kraju pochodzenia mięsa z zielonym światłem
Na początku grudnia 2013 r. podczas posiedzenia Stałego Komitetu ds. Prawa Żywnościowego, eksperci z państw członkowskich UE poparli wrześniową propozycję Komisji dla systemu „COOL” (ang. Country of Origin Labelling), czyli system obowiązkowego oznaczania kraju pochodzenia dla świeżego, schłodzonego i mrożonego mięsa wieprzowego, drobiowego i owczego.
System COOL ma obejmować obowiązkowe oznakowanie ostatniego państwa członkowskiego lub kraju trzeciego, w którym zwierzę było hodowane oraz oznaczenie państwa członkowskiego lub kraju trzeciego, w którym dokonany został ubój zwierzęcia.
Niektóre państwa opowiadały się również za oznakowaniem kraju urodzenia zwierzęcia (jak ma to miejsce w przypadku wołowiny), jednak Komisja była temu przeciwna. Uzyskany został kompromis odnośnie długości tuczu świń w danym państwie członkowskim, co było jednym z głównych przedmiotów sporu. Niemcy, gdzie jedna czwarta produkcji wieprzowiny pochodzi ze świń importowanych (głównie z Holandii) i tuczonych w kraju, proponowali trzymiesięczny okres tuczu. Francja była za okresem czterech miesięcy. Wielka Brytania, która bazuje głównie na produkcji ze świń urodzonych w kraju, opowiadała się za półrocznym okresem tuczu.
Ostatecznie przyjęto kompromis, który ma zagwarantować, że miejsce chowu oznacza kraj, w którym zwierzę spędziło znaczną część swojego życia.
Dla świń w wieku powyżej sześciu miesięcy oznacza to, że producenci będą musieli oznakować jako kraj chowu ten kraj, w którym zwierzęta były tuczone przez okres ostatnich czterech miesięcy życia. Dla świń w wieku poniżej 6 miesięcy i o wadze żywej ponad 80 kg, kraj chowu oznacza kraj, w którym zwierzę było tuczone od wagi żywej 30 kg do momentu uboju. Dla świń w wieku poniżej 6 miesięcy i o wadze żywej mniej niż 80 kg, na etykiecie musi być oznaczony kraj, w którym miał miejsce cały okres tuczu od momentu urodzenia zwierzęcia.
W przypadku drobiu przyjęto proponowany przez Komisję okres jednego miesiąca chowu, jednak ptaki w wieku poniżej jednego miesiąca będą musiały przebywać w danym państwie członkowskim od momentu urodzenia.
Dla mięsa owczego i koziego przyjęty został sześciomiesięczny okres tuczu zwierzęcia w danym kraju, który ma pojawić się na oznakowaniu jako kraj chowu.
Mięso nieprzetworzone przedsiębiorcy będą mogli oznaczać etykietą: „Pochodzenie: państwo członkowskie (lub kraj trzeci)”, w przypadku gdy zwierzę było urodzone, tuczone i poddane ubojowi w tym samym kraju.
Eksperci poparli również odstępstwo dla krajów trzecich, gdy informacja o miejscu chowu nie jest dostępna, aby na etykiecie mógł pojawić się zapis: „hodowane poza UE”. Kolejne odstępstwo będzie dotyczyło również mięsa mielonego i drobnego, które zezwala na stosowanie oznakowań „UE” lub „poza UE”.
Niektóre państwa opowiadały się również za oznakowaniem kraju urodzenia zwierzęcia (jak ma to miejsce w przypadku wołowiny), jednak Komisja była temu przeciwna. Uzyskany został kompromis odnośnie długości tuczu świń w danym państwie członkowskim, co było jednym z głównych przedmiotów sporu. Niemcy, gdzie jedna czwarta produkcji wieprzowiny pochodzi ze świń importowanych (głównie z Holandii) i tuczonych w kraju, proponowali trzymiesięczny okres tuczu. Francja była za okresem czterech miesięcy. Wielka Brytania, która bazuje głównie na produkcji ze świń urodzonych w kraju, opowiadała się za półrocznym okresem tuczu.
Ostatecznie przyjęto kompromis, który ma zagwarantować, że miejsce chowu oznacza kraj, w którym zwierzę spędziło znaczną część swojego życia.
Dla świń w wieku powyżej sześciu miesięcy oznacza to, że producenci będą musieli oznakować jako kraj chowu ten kraj, w którym zwierzęta były tuczone przez okres ostatnich czterech miesięcy życia. Dla świń w wieku poniżej 6 miesięcy i o wadze żywej ponad 80 kg, kraj chowu oznacza kraj, w którym zwierzę było tuczone od wagi żywej 30 kg do momentu uboju. Dla świń w wieku poniżej 6 miesięcy i o wadze żywej mniej niż 80 kg, na etykiecie musi być oznaczony kraj, w którym miał miejsce cały okres tuczu od momentu urodzenia zwierzęcia.
W przypadku drobiu przyjęto proponowany przez Komisję okres jednego miesiąca chowu, jednak ptaki w wieku poniżej jednego miesiąca będą musiały przebywać w danym państwie członkowskim od momentu urodzenia.
Dla mięsa owczego i koziego przyjęty został sześciomiesięczny okres tuczu zwierzęcia w danym kraju, który ma pojawić się na oznakowaniu jako kraj chowu.
Mięso nieprzetworzone przedsiębiorcy będą mogli oznaczać etykietą: „Pochodzenie: państwo członkowskie (lub kraj trzeci)”, w przypadku gdy zwierzę było urodzone, tuczone i poddane ubojowi w tym samym kraju.
Eksperci poparli również odstępstwo dla krajów trzecich, gdy informacja o miejscu chowu nie jest dostępna, aby na etykiecie mógł pojawić się zapis: „hodowane poza UE”. Kolejne odstępstwo będzie dotyczyło również mięsa mielonego i drobnego, które zezwala na stosowanie oznakowań „UE” lub „poza UE”.
źródło: Gospodarz.pl/FAMMU/FAPA na podst. Agra Facts, foto:
sxc.hu