Niedobory siarki. Przyczyny i skutki

W przyrodzie powinno się wszystko harmonijnie bilansować. Niewskazany jest zarówno nadmiar, jaki niedobór kontentego czynnika. Na dowód tego stwierdzenia powstały prawa rządzące środowiskiem, m.in. prawo minimum Liebiga. W rolnictwie rozumiane jest, że wielkość plonu roślin uprawnych zależy od składnika pokarmowego znajdującego się w glebie w najmniejszej ilości, czyli każdy czynnik w minimum jest ograniczającym prawidłowy wzrost i rozwój roślin.

Niedobory siarki. Przyczyny i skutki

Bardzo intensywne rolnictwo stawia przed rolnikami, co raz wyższe wymagania, którym należy sprostać. Przede wszystkim zwiększa się udział w strukturze zasiewów roślin tzw. siarkolubnych, typu rzepak ozimy i jary, rzepik, rośliny kapustne, motylkowe, gorczyca, cebula. Większy areał to nie wszystko, przede wszystkim rośliny uprawne, powinny wysoko plonować, a to powoduje większe pobieranie składników odżywczych z podłoża, również siarki.


Łagodne zimy i intensywne opady w okresie jesienno-zimowym sprzyjają mineralizacji organicznych związków siarki i wymywaniu siarczanów z gleby. Ponad to intensywna gospodarka gleb ornych przyczynia się do ich zagęszczenia, co utrudnia prawidłowy rozwój i wzrost sytemu korzeniowego.
 

Podsumowując, po ograniczeniu emisji gazowych tlenków siarki do atmosfery oraz w obliczu zintensyfikowanego rolnictwa należy stwierdzić, że występują na terenie Polski, podobnie jak w innych krajach europejskich niedobory siarki w glebie, które skutkują wieloma negatywnymi objawami.
 

Biorąc pod uwagę zapotrzebowanie ilościowe i rolę, jaką pełni siarka w roślinie, stawiana jest na czwartym miejscu zaraz po azocie, fosforze i potasie. Rośliny pobierają siarkę głownie przez korzenie w formie siarczanów. Brak siarki w środowisku glebowym powoduje zahamowanie syntezy związków białkowych oraz wzrost w roślinie niekorzystnych form azotu, zwiększa się podatność roślin na czynniki stresowe jak również ograniczone jest pobieranie azotu i fosforu.
 

Do zasadniczych źródeł siarki poza naturalną zasobnością w glebach należą nawozy mineralne i organiczne. Bogatym źródłem siarki są nawozy siarkowo – wapniowy. W Polsce obecne pod postacią takich produktów jak AgroSupra S (dostępna z Warszawy, Konina, Szczecina) oraz AgroSulCa (dostępna z Rybnika). Nawozy, te należą do nawozów minerałach typu WE. W składzie praktycznie identyczne, zawierające siarkę w ilości 17% S w przeliczeniu na czysty składnik i rozpuszczalną w wodzie oraz wapń w ilości 22% w przeliczeniu na czysty składnik.
 

Nawozy na bazie siarczanu wapnia mogą być stosowane na wszystkich typach gleb również na glebach zakwaszonych i pod wszystkie rośliny uprawne. Zaleca się stosować je przedsiewnie, gdzie po zastosowaniu można je wymieszać z podłożem lub pogłównie.
 

Nawozy te, jako siarczan wapnia, wprowadzają do gleby w jednym zabiegu zarówno siarkę jak i wapń w postaci łatwo dostępnych makroelementów, warunkując prawidłowe funkcjonowanie ważnych podstawowych procesów życiowych roślin.
 

Ewidentnymi korzyściami dla producenta rolnego, wynikającymi z ich zastosowania są mniejsze nakłady na produkcję roślinną oraz uzyskanie jakościowo lepszych plonów. To ostatecznie przekłada się na wymierne korzyści finansowe.



Tagi:
źródło: