Kategorie

Zobacz również tu

Poznaj produkty

| Autor: redakcja12

Przyszłość Żubra zależy od dobrej opieki...

Łatwo jest głośno krzyczeć w mediach o krzywdzie, jaka rzekomo dzieje się żubrom. Opieka nad tym uratowanym znad skraju zagłady gatunkiem jest jednak zbyt odpowiedzialnym zadaniem, żeby ulegać tego typu emocjonalnemu szantażowi.

Przyszłość Żubra zależy od dobrej opieki...
Warto na wstępie zaznaczyć, że głównym inicjatorem restytucji żubrów był nie kto inny, jak Jan Sztolcman, polski zoolog, podróżnik, ornitolog i myśliwy, który w 1923 r. na Międzynarodowym Kongresie Ochrony Przyrody w Paryżu jako delegat Państwowej Komisji Ochrony Przyrody przedstawił polski projekt ratowania gatunku Bison bonasus. Rzeczpospolita Polska, która w dwudziestoleciu międzywojennym podjęła się uratowanie gatunku, zapoczątkowała to dzieło bez unijnych dotacji i medialnego wsparcia, za pieniądze polskich obywateli, wydając niejednokrotnie równowartość nowego samochodu za zakup jednego żubra.
 
W 1929 r., kiedy rozpoczynała się hodowla restytucyjna żubrów, każdy osobnik był niezwykle cenny. W sumie w restytucji wzięło udział dwanaście żubrów, tzw. grupa założycielska. Po II wojnie światowej w polskiej części Puszczy Białowieskiej znajdowało się siedemnaście żubrów, a w 1952 r. pierwsze osobniki zostały wypuszczone na wolność. Od tego czasu populacja żubrów w Polsce systematycznie rosła, oprócz okresu zahamowania wzrostu liczebności w drugiej połowie lat 80. minionego stulecia, co spowodowane było prawdopodobnie przez próby stabilizacji wielkości populacji poprzez odstrzały selekcyjno-redukcyjne w Puszczy Białowieskiej, głównie młodych osobników, oraz konieczność eliminacji samców, u których doszło do pojawienia się pierwszych przypadków nekrotycznego zapalenia napletka (w skrócie NZN). Zaobserwowano również dwa okresy depopulacji żubrów, w latach 1953–1954 związany z wystąpieniem pryszczycy w rezerwacie gorczańskim (śmierć całego pogłowia), w Pszczynie i Niepołomicach, oraz w 1996 r. gruźlicy u żubrów w Bieszczadach, kiedy doszło do eliminacji zwierząt chorych i podejrzanych ze stada w Brzegach Dolnych.
 
Pomimo problemów zdrowotnych, a także redukcji populacji białowieskiej żubrów, ich ogólna liczebność wciąż rosła i obecnie wynosi w Polsce blisko 1700 żubrów, a na świecie ponad 6500. Wynika z tego, że co czwarty żubr jest Polakiem. Od początku restytucji żubrów w opiekę nad nimi byli zaangażowani leśnicy i naukowcy, głównie lekarze weterynarii i zoolodzy. To właśnie dzięki tym ludziom populacja dynamicznie się rozwijała - i rozwija, gdyż wciąż są tworzone nowe hodowle, zarówno wolne, jak i zamknięte.
 
Obecnie, kiedy w Polsce żyje najwięcej żubrów na świecie, podejście do ich ochrony musiało ulec zmianie. Już nie każdy osobnik jest na wagę złota, chroniona musi być cała populacja. W momencie kiedy żubrów jest więcej i wzrosło ich zagęszczenie, a także zwiększył się ich kontakt z innymi wolno żyjącymi przeżuwaczami oraz zwierzętami domowymi, które przebywają na pastwiskach w sąsiedztwie bytowania żubrów, głównym zagrożeniem stały się choroby zakaźne i inwazyjne, na które żubry są wrażliwe. Badania naukowe z zakresu epidemiologii weterynaryjnej pokazują, że żubry przebywające na terenach mozaikowych (łąki, lasy), bliższych siedliskom człowieka, są bardziej narażone na infekcje wirusowe i bakteryjne oraz inwazje pasożytnicze w porównaniu z tymi przebywającymi w zwartych kompleksach leśnych. Ponieważ żubry są zwierzętami stadnymi i socjalnymi, rozprzestrzenianie się chorób w grupie następuje bardzo szybko. Dlatego też zwierzęta wykazujące objawy chorobowe, które u żubrów nie są wcale łatwe do zaobserwowania, powinny być jak najszybciej eliminowane. Choroby młodych żubrów oraz tych w średnim wieku są zawsze zjawiskiem patologicznym, dlatego ich śmierci nie można nazwać naturalną. Z drugiej strony mało etycznym wydaje się pozostawienie żubra wycieńczonego chorobą i konającego z głodu, pragnienia lub z objawami bólu spowodowanego urazami, np. po wypadku komunikacyjnym. Badania naukowe pokazały również, że w przypadku prowadzenia eliminacji znacząco ulega poprawie stan zdrowia całej populacji. A przecież oczywistym jest, że żubry uratowano między innymi dlatego, że była i jest prowadzona czynna ochrona ich zdrowia.

Czytaj dalej na następnej stronie...
Tagi:
Bieszczady + Puszcza Białowieska + żubry + Polska +
Monitoruj tagi
źródło: