NIK o zaopatrzeniu aglomeracji w wodę w sytuacjach kryzysowych

NIK ocenia, że jedną z istotnych przyczyny nieprawidłowości ujawnionych w trakcie kontroli był brak powszechnie obowiązujących regulacji prawnych określających zasady zapewnienia funkcjonowania urządzeń zaopatrzenia w wodę w warunkach kryzysu, w tym w zakresie m.in. obowiązków poszczególnych podmiotów, co do sporządzania i aktualizacji dokumentacji dotyczącej zapewnienia bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę, jak również nadzoru nad jej prawidłowością. Problem ten był wielokrotnie podnoszony przez zainteresowane podmioty, jednak naczelne i centralne organy administracji publicznej nie podjęły skutecznych działań w celu ustanowienia odpowiednich rozwiązań prawnych.

Zaniechanie tych działań mogło wynikać m.in. z faktu nieprzypisania na poziomie ustawowym, w sposób jednoznaczny, żadnemu z ministrów kompetencji w zakresie zbiorowego systemu zaopatrzenia w wodę. Wskazanie dotyczące tego, który z ministrów odpowiada za zaopatrzenie w wodę w warunkach kryzysowych zawarto dopiero w  ustawie z lipca 2017 r. „Prawo wodne”.

W wyniku przeprowadzonej kontroli NIK wnioskowała o:

• - zapewnienie przez Radę Ministrów jednoznacznego określenia działu administracji rządowej obejmującego sprawy systemu zbiorowego zaopatrzenia w wodę;
• - podjęcie przez naczelne i centralne organy administracji publicznej skutecznych działań w celu ustanowienia zasad zapewnienia bezpieczeństwa dostaw wody w warunkach kryzysu, w tym dotyczących sporządzania niezbędnej dokumentacji w tym zakresie.

Szczególnie ważne okazały się działania legislacyjne podjęte jeszcze w trakcie kontroli NIK - w wyniku których, zgodnie z art. 490 ww. ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne, zmianie uległa ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej i kompetencje w zakresie zbiorowego systemu zaopatrzenia w wodę zostały przypisane jednoznacznie Ministrowi Środowiska. Podjęte zostały także działania na rzecz aktualizacji dokumentów (planów, szacunków) posiadanych przez jednostki objęte kontrolą i dotyczących zaopatrzenia w wodę w czasie zdarzenia kryzysowego, a także działania zmierzające do opracowania planów ochrony urządzeń wodociągowych jako infrastruktury krytycznej.